10 atriði sem þú ættir að hafa í huga ef þú ert í sambandi við giftan aðila

Að vera í sambandi við giftan aðila hefur marga ókosti og hefur veruleg áhrif á geðheilsu þína, sjálfsálit, almenna vellíðan og þú ert að fara að verða fyrir vonbrigðum hvernig sem á þetta samband er litið.

Hversu óánægður sem sá gifti segist vera í hjónabandinu sínu er það alveg deginum ljósara að ef hann vildi vera með þér þá færi hann einfaldlega út úr sambandi sínu og væri með þér, og ekki telja þér trú um annað - það fer ekki vel með þig.

Hér á eftir tel ég upp nokkur atriði sem vonandi fá þig til að hugsa um velferð þína og hvað þú átt allt betra skilið, því að það er alveg víst að við eigum öll skilið að eiga gott og heilbrigt samband sem gefur okkur þá næringu sem við þörfnumst.

En hvað eiga svo þessi sambönd við gifta aðila sameiginlegt?

1. Það verður alltaf einhver óvissa í huga þér og rauð flögg sem segja þér að þetta sé nú kannski ekki málið þegar til lengri tíma er litið (Við vitum að fæstir yfirgefa makann til að vera með ástarviðhenginu sínu)og þú ferð í togstreitu við gifta aðilann til að ná fram því sem þú í raun ert að leita eftir en án árangurs.

2. Það skortir traust inn í þetta samband og þú veltir því líklega fyrir þér hvað aðilinn er að gera og með hverjum hann er í tíma og ótíma, og þú fyllist vantrausti þegar símtölum þínum og skilaboðum er ekki svarað vegna þess að enginn má vita af þér og sambandi þínu við aðilann.

3. Þú færð afgangana eða smá brauðmola en ert ekki í forgangi þegar kemur að tíma, viðveru, stundum sorgar og gleði. Þú skipuleggur ekki jólin, páskana, sumarfríið og afmælið með þessum aðila og þið farið ekki í matarklúbbana saman eða veislurnar hjá vinunum, og í raun ef þú tækir saman tímann sem þið eigið saman þá eru það ekki margar klukkustundir eða dagar í hverjum mánuði.

4. Þú munt verða mjög oft í uppnámi og finnast þú lítils virði og vanvirtur þar sem þörfum þínum fyrir félagsskap, athygli, nánd og tíma er ekki sinnt eins og gerist í eðlilegum samböndum og streita verður hlutskipti þitt.

5. Þið munuð ekki tilheyra vinahópi né fjölskyldu hvers annars og lygar verða partur af lífi ykkar beggja.

6. Þið gerið ekki framtíðarplön saman og líklegt er að þið vitið bæði að það er fyrningardagsetning á sambandi ykkar þar sem það er ein af grunnstoðum sambanda að mynda framtíðarsýn þegar fullt traust og skuldbindingin er til staðar ásamt vináttu og ást. Ef ein af þessum grunnstoðum er ekki fyrir hendi þá er ekki verið að horfa til framtíðar - svo ekki telja þér trú um eitthvað annað.

7. Þegar sambandið endar þá verður það sárt fyrir þig því að þú gerir þér grein fyrir því að þú varst kannski ekki nógu mikils virði í hjarta aðilans og að annar aðili var tekinn fram fyrir þig, þannig að ástin var kannski ekki eins mikil og traust og þú hélst. Þannig að í flestum tilfellum ert það þú sem tapar á þessu sambandi.

8. Þitt hlutskipti verður eilíf bið eftir símtölum og samveru og það tekur á taugarnar. Kvíði og óróleiki verður hlutskipti þitt oftar en ekki og ekki líklegt að mikill skilningur verði á tilfinningum þínum frá gifta aðilanum þar sem hann er í flestum tilfellum aðeins að leika sér aðeins, og þú fellur fyrir fallegum orðum og yfirdrifnum lýsingarorðum á ágæti þínu sem gefa þó lítið þegar til langs tíma er litið.

9. Þegar sambandinu lýkur muntu sjá að þú varst að gefa dýrmætan tíma þinn og orku og munt líklega sjá eftir því að hafa farið þessa leið. Það verður líklega einnig þú sem situr uppi með sárt ennið og með helling af töpuðum tíma sem þú hefðir getað varið í það að byggja upp heilbrigt samband með aðila sem væri tilbúinn í alvöruna og uppbygginguna sem er nauðsynleg ef byggja á gott samband.

10. Að lokum - þú og þið eruð að særa ekki bara ykkur sjálf heldur marga aðra sem tengjast þessum gifta aðila og þar ber fyrst að nefna maka hans og börn og í sumum tilfellum heilu fjölskyldurnar, og þú verður alltaf sökudólgurinn sem situr uppi með laskað mannorð og hjartasár.

 

Svo ekki eyða þínu stutta og dýrmæta lífi ásamt geðheilsu þinni í að reyna að byggja upp samband með ónýtu byggingarefni. Gakktu í burtu frá sambandi sem er ekki að gefa þér það sem þú þarfnast og farðu inn í fallegri tíma og meira nærandi sambönd, og síðast en ekki síst - líttu aldrei með söknuði til baka.

Þar til næst elskurnar og eins og alltaf er ég bara einni tímapöntun í burtu ef þú þarfnast aðstoðar við þín lífsins verkefni.

xoxo

Ykkar Linda

Lifecoach,samskiptráðgjafi,TRM áfallafræði 1 og 2.

[e-mail]

tel:[phone]

 

 

 

 

Er kynlífs og klámfíkn að eyðileggja kynlífið?

Aðal umræðuefnið í dag er nauðgunarmenningin, framkoma karla við konur og virðingaleysið sem konum hefur verið sýnd í gegnum tíðina, og það verður ekki liðið lengur segja konur dagsins í dag.

Ég skrifaði pistil fyrir all mörgum árum um klám og kynlífsfíkn og finnst kominn tími á endurbirtingu hans ásamt dassi af lagfæringum á honum vegna þjóðfélagsumræðunnar, og fannst ágætt að skoða eitthvað af þeim ástæðum sem geta verið fyrir henni að mínu mati og kalla ég til nokkra rannsóknaraðila á félagslegri mótun einstaklinga mér til halds og trausts í þessum pistli.

Klám og kynlífsfíkn er ört vaxandi í okkar þjóðfélagi ásamt netfíkninni og þessar þrjár fíknir eru líklega þær fíknir sem við þurfum mest að eiga við í framtíðinni ef ég hef rétt fyrir mér. 

Unga kynslóðin er kölluð klámkynslóðin og það með réttu. Klám flæðir yfir internetið og ef þú gúgglar orðið sex koma upp óteljandi möguleikar á skömmum tíma(Um það bil 3.880.000.000 niðurstöður (0,47 sekúndur) og aðgangur ungmenna að þessu efni er allt of greiður því miður.

Ég á t.d. ömmudreng á fermingaraldri sem segir að það sé sko ekkert mál að komast inn á þessar síður og hann segir að jafnvel poppi upp gluggar með slíku efni þegar verið er að leita að einhverju allt öðru á netinu.

Klámsíður og síður eins og Only Fans (sem er nýjasta síðan á markaðnum þar sem þú getur gerst áskrifandi að klámi hjá þeim sem selja það á lokuðum reikningum sínum þar) eru illa til þess fallnar að mínu mati að efla og bæta virðingu kynjanna fyrir hvort öðru nema síður sé, og þær eru einnig til marks um hætturnar sem leynast í notkun internetsins.

Það versta og sorglegasta við klámið er auðvitað það að efnið sem ungmennin okkar sjá gefa þeim kolranga mynd af raunveruleikanum í kynlífi flestra sem það stunda.

Ekki bætir það svo úr þegar kynlífsfræðsla í skólum er byggð upp á því að við getum prófað allt, hversu hættulegt sem það er samanber umræðuna að undanförnu.

Ég reikna ekki með að í þeim kennslustundum sé vitnað í rannsóknir þar sem sýnt er fram á að t.d endaþarmsmök geti valdið bakteríum í legi kvenna og valdið í sumum tilfellum ófrjósemi hjá konum, og kvensjúkdómalæknar hafa töluverðar áhyggjur af þessari stöðu mála veit ég, en nei nei betra er greinilega talið að kenna þeim réttu aðferðirnar við að stunda mök af þessu tagi. 

Mér skilst nefnilega á umræðunni að unglingar þurfi víst að prófa allt og þá er betra að samþykkja allt frekar en að segja einfaldlega að eitthvað sé bannað og eða skaðlegt fyrir þau. Líklega er það vegna þess að við erum upptekin af því að vera vinir barnanna okkar í uppvextinum í stað þess að kenna þeim að bera virðingu fyrir lífi sínu og líkama og setja þeim mörk sem þau innleiða síðan inn í sína tilveru. (Vináttan kemur svo þegar þau fullorðnast)

Nýjasta dæmið sem ekki má setja útá hefur með kyrkingar í kynlífi að gera. Aðferð sem er mjög vinsæl hjá morðingjum þegar þeir murka lífið úr fórnalömbum sínum og hefur hingað til talist stórhættuleg athöfn, en nei endilega kennum blessuðum börnunum hvernig við getum verið örugg þegar við prófum að kyrkja aðra manneskju í kynlífsathöfnum í stað þess að segja bara "svona gerum við ekki krakkar mínir því að það er stórhættulegt og getur valdið dauða!"

Það er talað um að samþykki ætti að vera fyrir því sem gert er sem er gott og vel, en þá langar mig að nefna að það hefur verið talað um það í umræðunni að valdamunur geti verið ástæða fyrir ýmsu af því sem birst hefur á síðum fjölmiðla að undanförnu,og því skildi það ekki einnig geta átt við í tilfelli unga fólksins og "samþykkisins" sem þau veita?

Vinsæli strákurinn í boltanum, hljómsveitinni, samfélagsmiðlastjarnan og svo framvegis sem stelpan/strákurinn á erfitt með að segja nei við vegna "valdamismunar" getur alveg átt við unglinga jafnt sem hálf-fullorðið eða fullorðið fólk. Vandamálið er þó að unglingarnir okkar eru ekki komnir með fullan þroska og heili þeirra ekki fullmótaður þannig að kannski geta þau ekki tekið ákvarðanir byggðar á rökrænu framtíðarsamþykki við athöfnunum, og þar þurfum við að vera búin að segja þeim hvað er hættulegt eða skaðlegt fyrir sjálfsmynd þeirra, líf og limi.   

Þessar tvær kynlífsaðferðir sem ég nefndi hér að framan eru afleiður af klámáhorfi sem kallar alltaf á eitthvað meira, eitthvað sífellt grófara á meðan  nándin og ástin er látin mæta afgangi.

Fyrir nokkrum árum kom til mín ung stúlka sem sagði við mig í einum af okkar tímum "Linda hvers vegna er ekki verið að kenna okkur það sem þú ert að kenna í stað þess að kenna okkur hvernig við eigum að stunda endaþarmsmök?" Og ég segi eins og hún, já hvers vegna ekki, og hvers vegna má ekki segja að eitthvað sé hættulegt og utan við það sem er ásættanlegt í kynlífi krakka sem eru í mótun? 

Mér er nokk sama hvað FULLORÐNIR einstaklingar gera í sínu kynlífi svo framarlega sem samþykki er fyrir því frá viðkomandi aðilum, en mér er ekki sama þegar þeir sömu og fordæma nauðgunarmenninguna láti svona frá sér í kennslustofum unglinga eða barna sem ættu að stíga sín fyrstu spor á kynlífsbrautinni á heilbrigðan fallegan, sakleysislegan hátt, en ekki með að prófa eitthvað sem telst til ofbeldis eða getur valdið skaða á kynfærum þeirra. Með svona kennslu erum við að normalisera það sem skaðlegt er. 

Hvar ætlum við að stöðvast í kennslu barnanna sem gætu haft langanir til að prófa eitt og annað á leið sinni að þroska?

Kennum við þeim næst hvernig á sprauta sig með fíkniefnum vegna þess að þau munu hvort sem er kannski prófa það og þar af leiðandi nauðsynlegt fyrir þau að vita hvernig það er gert? Eða dettum við í það með þeim til að kenna þeim hvernig á að drekka áfengi? Kennum við þeim að reykja gras og tóbak þannig að þau brenni sig ekki á vankunnáttu í þessum málum? Kaupum við handa þeim byssur í stað þess að banna þeim að fara inn í hættuleg hverfi stórborga? 

Nei ég vona að við áttum okkur á því að það að setja heilbrigð boð og bönn er gert til að verja börnin okkar frá því sem gæti skaðað þau til frambúðar og við þurfum ekki að vera í meðvirkni með öllum straumum og stefnum sem þau mæta á leið sinni til þroska. 

Ég veit að þessi pistill minn mun vekja upp hörð viðbrögð hjá sumum en það verður þá bara að hafa það, ég nenni ekki að vera lengur í meðvirkni með þessari umræðu sem mun fátt gott leiða af sér! 

En snúum okkur núna að klám og kynlífsfíkninni sem við munum sjá aukast töluvert á komandi tímum (Ég þori að fullyrða það):

Öll fíkn þróast smá saman og það gerir klám og kynlífsfíknin einnig. Kynlíf kallar fram örvun, slökun og vímu sem er ávanabindandi, en telst ekki fíkn fyrr en að hugurinn er fullur af órum flesta ef ekki alla daga og er farin að valda einstaklingnum andlegri/líkamlegri vanlíðan ásamt því að raska daglegu lífi þeirra verulega. 

Klámfíknin byrjar oft sakleysislega. Forvitni sem smá saman eykst þar til að hún verður að einhverju sem þarf að prófa sig áfram með, sífellt grófara klám og meira af því. Hugurinn er meira og minna fullur af hugsunum um kynlíf í öllum þess myndum, grófari og grófari eftir því sem fíknin vex og að lokum veldur hún verulegum vandamálum í einkalífinu, atvinnulífinu og sálarlífinu.  

Samkvæmt grein sem ég fann á doktor.is er kynlífsfíkninni skipt niður í 11 flokka sem eru eftirfarandi.

1. Kynórar.
2. Daðurkynlíf.
3. Kynlíf með ókunnugum.
4. Borgað fyrir kynlíf.
5. Sala á kynlífi.
6. Gægjukynlíf.
7. Sýnikynlíf.
8. Kynferðisleg áreitni/ nauðgun.
9. Kvalalosti.
10. Munalosti.
11. Kynlíf með börnum.

Samkvæmt þessari sömu grein beita fáir fíklar sér aðeins að einum flokki. Flestir eru með blöndu af þremur til fjórum flokkum og sumir allt upp í sex eða sjö. Fíklar eiga sér þó alltaf uppáhaldshegðun eða blöndu af hegðun. (Tilvitnun í grein lýkur).

Mér hefur þótt forvitnilegt að skoða samspil á milli glæpa eins og nauðgana og annarra glæpa í tengslum við klámáhorf eftir að ég sá síðasta viðtalið sem tekið var við fjöldamorðingjann Ted Bundy. https://www.youtube.com/watch?v=08dpnn0cd10&t=6s en Þar lýsir hann því vel hvernig hans kynlífsfíkn þróaðist og hvernig hann þurfti alltaf meira, djarfara og hættulegra kynlíf sem endaði með að ekkert gaf honum sama kikk og það að drepa manneskju á meðan á samförum stóð - það varð toppurinn og það eina sem gaf honum almennilegt kikk í kynlífinu!

Í grein á forerunner.com sem ég vitna lauslega í hér að neðan finn ég sláandi tölur svo ekki sé meira sagt ásamt niðurstöðum úr rannsóknum sem gerðar hafa verið um þetta efni .

Í könnun sem gerð var á 4.367 körlum í Belgíu, Danmörku og Bretlandi og kynnt var árið 2020 á sýndarþingi European Association of Urology kom í ljós að þeir karlmenn sem sögðust horfa á klám í 70 mínutur eða meira vikulega áttu ekki eins ánægjulegt kynlíf með maka sínum og voru líklegri til að eiga við risvandamál að eiga en þeir sem minna klámáhorf stunduðu.

Tvær viðamiklar rannsóknir sem gerðar voru um áhrif kláms á hegðun manna sýna einnig að eftir því sem klámið er grófara og ofbeldisfyllra hefur það meiri áhrif á mannlega hegðun.

Sálfræðingurinn Edward Donnerstein sem starfar við Háskólann í Wisconsin komst að þeirri niðurstöðu í sinni rannsókn að ekki þurfti að sýna klámfengið efni í langan tíma eða oft til að breyta hegðun til hins verra hjá þeim sem tóku þátt í rannsókn hans.

Karlar virtust verða ofbeldisfyllri gagnvart konum, fundu minna fyrir tilfinningum gagnvart þeim sem áttu um sárt að binda vegna nauðgana og voru afar fljótir að tileinka sér mýtur um orsök nauðgana.

Dr. Dolf Zimmerman og Dr. Jennings Bryant sýndu fram á með rannsóknum sínum að klámfengið efni hafði alvarlegar afleiðingar á viðhorf manna um almenna kynhegðun og þá gagnvart kvenfólki sérstaklega. Þeir fundu einnig út að klámáhorf hafði þau áhrif, að fólki fannst nauðgun ekki eins stór glæpur og okkur flestum finnst. Þessir rannsóknaraðilar fundu einnig út að mikið klámáhorf eykur löngun í áhorf á sífellt grófara klám og eða ofbeldiskynlíf.

Victor Cline rannsakandi við háskólann í Utah hefur skjalfest í sínum rannsóknum hvernig klámfíkn þróast frá einu stigi á annað, hvernig sífelld löngun í grófara klám og ofbeldi eykst og endar gjarnan með því að ekki er nóg að horfa á klámið heldur þarf að prófa sig áfram með það í raunveruleikanum. 

Charles Keating of Citizens for Decency Through Law hefur sýnt fram á alvarlegar og sláandi tölur hvað varðar þá sem hafa beitt börn misnotkun en 77 prósent af þeim sem misnotað hafa drengi og 87 prósent af þeim sem misnotað hafa stúlkur viðurkenna að þeir hafi verið að framkvæma athafnir sem þeir hafa séð við áhorf á klám. Sláandi prósentur hér á ferð!

Að lokum ætla ég að taka dæmi frá Bandaríkjunum þar sem félagsfræðingarnir Murray Straus og Larry Baron starfandi við háskólann í New Hampshire komust að þeirri niðurstöðu, að tölfræðin sýndi ótvírætt fram á að nauðganir voru hæstar í þeim ríkjum þar sem klámblöð og annað klámefni seldist mest. 

Í Bandaríkjunum einum er áætluð ársvelta klámbransans aðeins 12 billjónir dollara, ekki léleg velta það! og því engin undra hversu mikið klámefni finnst á markaðnum. 

Allt eru þetta sláandi tölur og staðreyndir sem segja mér að það er full ástæða fyrir okkur öll að vera vel á verði og standa vörð um það að verja börn okkar með öllum hætti frá klámáhorfi, kyrkingum og endaþarmsmökum áður en þau hafa vit á að velja fyrir framtíð sína.

Klám og kynlífsfíkn eru erfiðir sjúkdómar við að eiga vegna þess að kynlöngunin er ein sterkasta hvöt mannsins og því ber okkur að taka málin föstum tökum strax í dag ef við ætlum að vernda komandi kynslóðir frá þeim hörmungum sem kynlífsfíknin veldur, og eins ef við viljum breyta virðingastuðli í framkomu og orðum komandi kynslóða gagnvart báðum kynjum.

Fyrir þá sem nú þegar hafa lent í klóm fíknarinnar eru til samtök eins og SLAA sem hjálpað hafa mörgum að ná tökum á sinni fíkn. Á síðu þeirra er að finna gagnlegar upplýsingar og fróðleik ásamt fundaskrá. http://www.slaa.is/

Kynlíf er fallegt og gott í sinni fegurstu mynd og tengir tvær mannverur kærleikans böndum eða böndum einingarinnar, trausts og opinna tilfinninga, og við ættum að halda í það sakleysi sem þar finnst með öllum ráðum þegar við erum að tala um börn og unglinga í stað samþykkis á öllum fjandanum sem er að eyðileggja helbrigð mörk þeirra.

Kjóstu aðeins það besta og láttu engan gera neitt við þig í kynlífi sem þér þykir ekki þægilegt og eða fallegt fyrir þig sem persónu eru skilaboð mín til unga fólksins og á sama tíma biðla ég til þeirra sem ala þau upp og bið þau að muna að það er allt í lagi að segja að eitthvað sé bannað eða hættulegt.

Þar til næst elskurnar,

xoxo

Ykkar Linda

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, samskiptaráðgjafi, pararáðgjafi, Trm þrautsegjuþjálfi.

[e-mail]

 

Heimildir hjá Forerunner.com:

1 Pornography and Violence Against Women, 1980.

2 “Pornography, Sexual Callousness, and the Trivialization of Rape,” Journal of

Communication, 1982.

3 “The Effect of Erotica Featuring Sadomasochism and Bestiality of Motivated Inter-

Male Aggressions,” Personality and Social Psychology Bulletin, 1981. 4 Rape and

Marriage, 1982.

5 “Where Do You Draw the Line?” 1974.

6 “Legitimate Violence and Rape: A Test of the Cultural Spillover Theory,” 1985.

Viltu efla heilindi þín á þessu ári?

Gleðilegt ár elskurnar og takk fyrir gömlu góðu árin.

Á nýju ári verðum við vonandi betri og betri sem manneskjur og veljum vonandi að verða heilsteyptari karakterar en við teljum okkur vera í dag, og þá er nú soldið gott að vita hvaða eiginleika þeir hafa sem bera af í þessum efnum.

Sitt sýnist líklega hverjum um þau atriði sem á eftir koma og telja líklega að fáir nái á þann stað að vera “alltaf “ fullkomnir í heilindunum og það er líklega rétt að svo sé ekki.

Þó virðast flestir vera sammála um að eftirfarandi listi einkenni þá sem hafa æft sig vel eftir því sem ég komst best að með grúski mínu á netinu.

1. Þeir lifa í núinu og samþykkja það eins og það er.
2. Þeir vita styrkleika sína en einnig veikleikana.
3. Þeir eru samkvæmir sjálfum sér og standa með gildum sínum og þurfa ekki samþykki samfélagsins til þegar kemur að ákvarðanatöku hvað varðar líf þeirra.
4. Þeir eru ábyrgðafullir og finna ekki stöðugar afsakanir fyrir því sem þeir gera rangt eða þegar þeir standa ekki við orð sín heldur standa fyrir gjörðum sínum og taka afleiðingum þeim sem kunna að fylgja ef einhverjar eru.
5. Þeir setja sér markmið og vinna af heilindum við að ná þeim og þeir vita að velgengni getur tekið tíma og þrautseigju.
6. Þú getur treyst því að þeir séu til staðar ef þeir á annað borð taka eitthvað að sér og þeir klára það einnig.
7. Þeir hafa tilgang, eru með gildin sín á hreinu og lifa lífinu eins og þeir telja best að lifa því og kæra sig kollótta um álit annarra á sér.
8. Þeir velta yfirleitt fyrir sér afleiðingum af gjörðum sínum áður en þeir framkvæma og meta hvort það sé samkvæmt gildum þeirra og lífsviðhorfum.
9. Þeir vita að þeir einir hafa stjórn á lífi sínu og þeir vita að þeir geta ekki stjórnað öðrum og þeir vita að smæstu gjörðir skapa framtíð þeirra. þeirra innra sjálfstal skoðar langtímaáhrif gjörða þeirra og þeir bregðast við samkvæmt því.
10. Þeir eru góðhjartaðir og koma fallega fram við aðra.Þeir eru fyrirgefandi, skilningsríkir, eiga mikla samkennd með öðrum og eiga yfirleitt mjög góð samskipti og sambönd við þá sem í umhverfi þeirra eru.
11. Þeir eru hugrakkir og láta ekki óttann yfirbuga sig þó að þeir finni svo sannarlega til hans eins og við flest gerum heldur taka þeir skrefin sem taka þarf í áttina að því sem þeir ætla sér að ná hverju sinni.
12. Þeir æfa sig í heilindum og hafa góða og fágaða siðferðiskennd sem stýrir gjörðum þeirra til heilla í aðstæðum. Þeir framkvæma það sem þeir telja vera rétt að gera sama hversu erfitt það er og alveg sama hvort að einhver er til að vitna um það eða ekki þá gera þeir það sem þeir telja vera siðferðislega rétt hverju sinni.
13. Þeir gera það sem þeir geta til að standa með þeim sem beittir eru órétti og hvetja aðra til að gera slíkt hið sama.
14. Þú getur treyst þeim og þú getur treyst því að þeir hlusta virkilega á þig og það sem þú segir þeim er geymt hjá þeim.
15. Þeir búa yfir mikilli visku og vita að þeir geta alltaf bætt við sig þekkingu og að þeir hafa ekki allan sannleikann í hendi sér heldur aðeins brot af honum. Þeir umfaðma alla óháð trúarbrögðum þeirra, menningu eða litarhætti. Þeir sjá stóru mynd lífsins og mannsins og þeir sjá jafnvel margar hliðar á hverju málefni, þeir vita að lífið tekur á sig margar myndir og að jafnvel er ekkert til sem heitir rétt eða rangt heldur aðeins mismunandi trúargildi og forritun sem mótar okkur öll sem eitt á hverjum tíma.
16. Þeir eru ekki dómharðir og vita að maðurinn þróast og breytist í gegnum lífsreynslu og upplifanir og vita að allt sem mætir manninum mótar hann og samverkar honum til góðs með einhverjum hætti að lokum, hvort sem það er til þroska eða eflingar á einn eða annan hátt.
17. Þeir eru jákvæðir og vona alltaf það besta því að þeir vita að eftir öll él birtir upp að nýju og þeir halda í vonina um betri tíð. Að vera jákvæður þýðir ekkert endilega að vera alltaf með bros á vör og kátur, heldur að að láta neikvæðnina ekki ná svo sterkum tökum á sér að þeir gefist upp.Þeir tala sig til og hvetja sig til dáða, leita aðstoðar og finna lausnir við vandamálunum.
18. Þeir eru sjálfstæðir og fara ekki eftir fjöldans skoðun. Þeir eru ekki meðvirkir í samskiptum sínum og ætlast ekki til þess að aðrir bjargi lífi þeirra.Þeir hafa sterka sjálfmynd og setja sterk mörk fyrir líf sitt. Þeir eru afar hvetjandi og vilja lyfta öðrum upp.
19. Þeir fara ekki í vörn þegar þeir eru gagnrýndir og vita að oft er það í gegnum hana sem þeir vaxa mest.
20. Þeir eru þeir fullir sjálfstrausts og treysta sér til að mæta áskorunum lífsins af auðmýkt og fullvissu um að þeir nái að tækla það sem þeir standa frammi fyrir.
21. Þeir eru vinamargir vegna eiginleika sinna og ef þeir hafa náttúrulegan sjarma til að bera að auki þá sækja aðrir í félagsskap þeirra og geta svo sannarlega grætt á því að þekkja þá vegna þess að þessir aðilar eru alls ekki hrokafullir þó að einhverjir kunni að sjá þá þannig vegna sterku sjálfsmyndarinnar, heldur eru þeir hvetjandi, nærandi og styrkjandi fyrir alla þá sem þeim fá að kynnast.

Svo nú er komið að okkur að efla alla þessa eiginleika í fari okkar á þessu dásamlega ári 2022 elskurnar og líklega verðum við orðin stútfull af góðmennsku, fyrirgefningaríku hugarfari og visku í lok ársins.

En eins og ætíð er ég aðeins einni tímapöntun í burtu frá þér ef þú þarft aðstoð mína á þessu ári til að efla þig,leysa úr vandamálum og finna lausnir sem breyta lífi þínu og hugsun.

Þar til næst elskurnar mínar allar,

xoxo 

Ykkar Linda

Linda Baldvinsdóttir

Lífsmarkþjálfi, Samskiptaráðgjafi, TRM seigluþjálfi

[e-mail]

 

Gleðileg jól elskurnar

Þar sem ég sit í stofunni minni og horfi á jólatréð sem ég ætlaði varla að nenna að setja upp, þá finn ég hversu miklu máli jólin skipta þrátt fyrir Covid, Omricon eða hvað það nú er sem spillir lífinu. 

Ljúfar minningar frá æskunni og jólum fortíðarinnar, ilmur af bakstri, rauðkálsgerð og hangikjöti kveikir á einhverri sérstakri tilfinningu í hjarta mér. Tilfinningu sem ég vil helst líkja við tengingu við Guð eða kannski bara allt sem er, hrein og tær kærleikstifinning sem breiðir úr sér og vex.

Ég veit að víruskvikindið er búið að valda okkur erfiðleikum annað árið í röð og geðheilsa margra er að versna til muna. Og líklega er alls ekki komið í ljós hversu mikill sá skaði er um allan heim og þar erum við ekki undanskilin þrátt fyrir ágætis gengi okkar miðað við margar aðrar þjóðir.

Þrátt fyrir allt lífsins amstur þá samt koma jólin.

Og hvernig sem andlega ástandið er hjá okkur og kannski einmannaleikinn sérstaklega sár á þessum árstíma, sorgin yfir missi ástvina okkar ásamt viðkvæmni okkar vegna gamalla og góðra minninga fær einnig sína vængi, þá held ég að við flest finnum fyrir þessum anda jólanna djúpt inni í hjarta okkar og vonin fæðist fram að nýju með hækkandi sól. Lítil ljóstýra sem kviknar í andanum og boðar okkur eitthvað gott, eitthvað betra - og kannski verður næsta ár svo miklu betra og fullt af hamingju og jafnvel veirulaust. 

Þessi von er afl sem við skulum ekki vanmeta, því að hún er aflið sem fær okkur til að rísa á fætur og tækla daginn þrátt fyrir áskoranir og sorgir lífsins.

Vonin er ljósið sem fæðir fram hugmyndir og lausnir sem myrkrið fær ekki slökkt, og kannski er það engin tilviljun að jólastjarnan bjarta eða Betlehemsstjarnan sé táknmynd jólanna. Hún boðar okkur birtu, frelsi og von og er oft nefnd vonarstjarnan.

Tökum á móti því ljósi sem stjarnan boðar okkur og fæðumst til nýrrar vonar og umföðmum mátt kærleikans á þessum fallega tíma sem færir okkur nær hvort öðru hvað sem öllum vírusum líður og þeirri vanlíðan sem óöryggið færir inn í okkar daglega líf á þessum skrýtnu tímum.

Eigið kærleiksrík gleðileg jól elskurnar og megi friður hátíðarinnar kveikja ljós í ykkar hjörtum og efla von ykkar um farsælt komandi ár. Mætti það verða hlutskipti okkar allra að eiga gleðilegt veirulaust ár 2022.

Jóla og nýjárs kærleikskveðja,

xoxo 

ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, samskiptaráðgjafi, TRM áfallaþrautsegju þjálfi.

[e-mail]

 

Fullorðnir taka einnig líf sitt

Úfff, ég fékk vondar fréttir um daginn og ekki í fyrsta sinn sem ég fæ fréttir af þessum toga.  Kannski er það samt ekki svo óskiljanlegar þegar við skoðum hvað er að gerast í okkar fyrirmyndar þjóðfélagi og kannski víða um hinn vestræna heim.

Ég hef stundum skrifað um þetta fyrirmyndarþjóðfélag áður og ætla að halda því áfram svo lengi sem einhver nennir að lesa párið mitt. En að fá fréttir af því að einhver sem ég þekki sé svo einmanna og út í horni að honum langi ekki til að lifa lengur snertir við samkennd minni.

Í þessum pistli ætla ég að fjalla um þá sem búa einir og komnir eru yfir miðjan aldur hvort sem það er vegna þess að þeir fundu ekki rétt viðhengi eða vegna skilnaðar/ missis maka.

Á aðventunni fer þeim fjölgandi sem finna fyrir einmannaleika og sorg og aldrei er eins mikilvægt að standa vörð um þá sem við vitum að þannig er um statt.

Við lifum í ungdóms og para-þjóðfélagi þar sem að gert er ráð fyrir því að allir eigi vini og fjölskyldu til að verja tíma sínum með þegar frídagar eru, en því fer fjarri að þannig sé það hjá öllum og þeir eru margir sem sitja einir á jólum og áramótum.

Í okkar fyrirmyndarþjóðfélagi er það sorgleg staðreynd að margir af þeim sem komnir eru af léttasta skeiði er orðið slétt sama um líf sitt og þeir finna lítinn tilgang með veru sinni hér vegna einmannaleika og fjöldi einmanna fólks í heiminum öllum hefur margfaldast á liðnum áratugum .

Við gerum okkur kannski ekki grein fyrir því að þeir sem einmanna eru láta dagana sína líða við vinnu (þeir sem eru svo heppnir að einhver vilji hafa þá í vinnu eftir fimmtugt) og um helgar detta þeir bara í það eða hamast upp um fjöll og firnindi til að gleyma því að tilvera þeirra er snauð af því sem við þráum flest eða samveru við annað fólk.

Að lokum gefast þessir aðilar upp og sjá ekki aðra leið en að drekka til að gleyma eða gleypa of mikið af svefntöflum til að sofa þetta líf af sér.

Allt of algengt - en merkilegt nokk þá man ég ekki eftir því að um þetta sé mikið talað. 

Við heyrum af sjálfsvígum ungra karlmanna sem eru í tilvistarkreppu, en við heyrum ekki um eldri borgara sem finna ekki tilgang með lífi sínu en reyna þó að láta eins og ekkert sé og fáir sem sjá að þeir eru bara ekki að meika lífið og tilveruna.

Þeir eru fráskildir, misskildir  einmanna og jafnvel eignalitlir. Þeir hafa gefist upp á makaleitinni og sætta sig við að þeir verði einir ævina á enda, sætta sig við að sjónvarpið, samfélagsmiðlarnir og síminn verði aðal félagsskapurinn þeirra.

Á þessum miðlum virðist allt svo glansandi flott og það veldur þeim aðeins meiri vanlíðan að sjá allt það fullkomna sem þar sést.

Börnin þeirra hringja ekki vegna þess að það er svo mikið að gera í lífsbaráttunni og þau koma ekki nema boðin á jólum og páskum. (Stundum hefur jafnvel gleymist að bjóða foreldrunum í mat á jólunum -já það gerist!)

Veislurnar þar sem allir sitja paraðir eins í brúðkaupum og öðrum stórveislum verða að kvöl og pínu hjá mörgum þeirra sem einir eru og þeim finnst eins og þeim hafi mistekist að uppfylla kröfur samfélagsins með því að hafa ekki viðhengi til að skreyta sig með. 

Í matarklúbbunum eru þeir ekki velkomin einir því að þeir gætu krækt í maka einhvers, í paraferðalögum eru þeir ekki gjaldgengir í mörgum tilfellum(ég er reyndar svo heppið stelpuskott að ég á vini sem hugsa ekki svona)og það er margt annað sem þeim er haldið fyrir utan með.

Allt þetta verður til þess að einstaklingar finna sig ekki tilheyra í þessu normal samfélagi og þeir finna sig ekki hafa tilgangi að gegna sem er er frumþörf allra manna hvar sem þeir búa á jarðarkringlunni, og þegar þannig er komið þá er lífið orðið harla lítils virði.

Það er nefnilega þannig að það eru þrír þættir sem eru taldir skapa hamingju okkar, en þeir þættir eru að tilheyra, vera elskuð og fá að reyna á vitsmuni okkar og getu.

En gleymum því að það sé hægt að tilheyra þegar þú ert kominn yfir miðjan aldur í mörgum tilfellum!

Þú ert hreinlega strikaður út úr samfélagi manna löngu áður en þú kemst á ellilífeyrinn og ekki er litið á umsóknirnar þegar sótt er um starf óháð menntun. Það tryggir vissan ósýnileika í samfélaginu þar sem það þarf að hugsa um hverja krónu sem kemur í budduna og þá er lítill afgangur til að stunda áhugamál eða annað sem gefur sýnileika og reisn. 

Og hver mun svosem sakna þín ef þú gleypir bara svolítið of mikið af pillum og kemst upp að gullna hliðinu þar sem sælan býr?

Eða verður þér kannski ekki heldur hleypt þar inn vegna þess að þú átt ekki maka eða ert kominn yfir miðjan aldur? Hver veit -  ég veit hinsvegar að þeir sem komnir eru yfir miðjan aldur eiga erfitt uppdráttar á vinnumarkaði, makamarkaði og eru heppnir ef þeir fá símtal um helgar, svo til hvers að lifa ef engin er til að vitna um líf þitt og taka þátt í því?

Aldursfordómar eru staðreynd og þeir eru ekkert betri en aðrir fordómar og kannski vantar mee-too byltingu þeirra sem gerðu þetta þjóðfélag ríkt en fá ekki að njóta afrakstursins og fá ekki að starfa eða njóta tilgangs en lifa við hálfgert einelti einhliða staðnaðs menntasamfélags og ungdómsupphafningar.

Opnum augu okkar elskurnar, það eru einstaklingar sem þjást sökum þess að þeir fá ekki að tilheyra ásamt því að fá að deila því sem lífið hefur kennt þeim (vantar samfélag þorpsins), og allt of margir af þeim þjást með brosi á vör en þrá ekkert heitara en að þessu fari að ljúka hérna megin því að þeir skipta ekki máli lengur!

Ekki gera ekki neitt lesandi góður, þetta er mál okkar allra!

Splæstu í símtal eða borðhald núna á aðventunni og láttu þá sem eru einir og einmanna finna að líf þeirra sé ekki til einskis og að þeir tilheyri ennþá samfélagi manna. Virtu reynslu þeirra og leyfðu þeim að finna að reynsla þeirra skiptir máli. Þeir eiga ekki að þurfa að finna tugi áhugamála til að fylla tómið í hjartanu en ættu hinsvegar að upplifa samkennd okkar, samfélag við afkomendur sína og vera gjaldgengir í samfélagi manna. 

Fullorðnir eru líka fórnarlömb sjálfsvíga, og þannig má það ekki vera í siðmenntuðu þjóðfélagi!

Sýnum virðingu þeim sem gáfu okkur ríkt þjóðfélag og gáfu okkur einnig lífið!

(Og kannski er þjóðfélagið orðið einum of ríkt ef við höfum gleymt því sem raunverulegu máli skiptir, eða þorpið sem þarf til að okkur geti liðið vel!)

gleðilega aðventu elskurnar,

xoxo

Ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, Samskiptaráðgjafi, Pararáðgjafi, TRM áfallaþjálfun

[e-mail]

 

Umhyggja á óvissutímum

Á síðustu misserum höfum við Íslendingar svo sannarlega sýnt og sannað að við erum stórasta þjóð í heimi þegar kemur að því að sýna umhyggju gagnvart okkar samlöndunum á erfiðum tímum.

Við höfum sungið fyrir þá eldri sem einangruð eru, við höfum sungið fyrir hvert annað og við höfum sungið fyrir þá sem veikir eru. Við höfum dansað,djókað,farið út í búð fyrir nágranna okkar og við höfum þvegið okkur og sprittað allt í nafni umhyggjunnar. 

Hversu fagurt er þetta ekki?

Þetta sýnir svo vel okkar þjóðareinkenni þegar á bjátar, þar erum við sem einn maður að vinna að heill allra með umhyggju, samkennd og hæfileikum okkar á hinum ýmsu sviðum.

Við höfum gefið gjafir eins og hugleiðslur, leikfimi, Jóga, dans, námskeið, fría tíma í allskonar aðstoð og við gerum það af svo miklum kærleika að ég eiginlega kemst bara við og fyllist svo miklu stolti af okkar landsmönnum. 

 

Núna virðist eins og bylgja númer eitthvað af Covid sé að skella á okkur eða Delta 2 afbrigðið og við erum orðin örþreytt á óörygginu, einangruninni og öllu því sem fylgir þessu ástandi en getum þó ekki gefist upp fyrir því.

Þegar við stöndum frammi fyrir aðstæðum sem þessum þá held ég að það sé gott fyrir okkur að hafa í huga að umhyggja og umhugsun um náunga okkar virðast vera þeir þættir  sem bæta helst geð okkar og hamingju samkvæmt öllum rannsóknum sem ég hef rekist á.

Umhyggjan minnkar streitu og hættu á sjúkdómum á sama tíma svo nýtum okkur allt það fallega sem við eigum í hjarta okkar til að gera þessa tíma bærilega í stað þess að ráðast gegn hvort öðru og pirrast ógurlega. Engu að síður er það staðreynd að við erum á stað undirliggjani kvíða þó að við gerum okkur ekki endilega grein fyrir því og verðum þar af leiðandi uppstökk og þráðurinn verður oft styttri. Álag er einnig á mörgum og streitan nærri svo að við þurfum að passa okkur svolítið og skoða líðan okkar.

Munum að við erum mannlegar verur sem þurfum þessa nánd og umhyggju, faðmlög og vináttu við hvert annað og það er auðvelt að gleyma því að sinna því gagnvart þeim sem standa hjarta okkar nærri með einhverjum hætti.

En hvað getum við gert fyrir hvert annað til að létta þessa tíma þar sem nándin þarf að víkja og við erum orðin þreytt á sífelldum breytingum til og frá og vitum ekkert hvað morgundagurinn ber í skauti sér? 

 

Í fyrsta lagi ættum við að huga að þeim sem í innsta hring okkar eru og muna eftir þeim alla daga, ekki bara á Sunnudögum, páskum og jólum.

Í öðru lagi ættum við að hafa þá í huga sem búa einir eða hafa lítinn eða engan félagslegan stuðning, tökum bara upp símann og hringjum í þá.

Í þriðja lagi þá getum við haft online hittinga af ýmsum toga, saumaklúbb,  og t.d hef ég nokkrum sinnum farið í leiki með barnabörnunum á netinu og átt þannig samfélag við þau þegar ég hef ekki viljað taka sénsinn á því að hitta þau vegna veikinda öðru hvoru megin.

Í fjórða lagi getum við sent óvæntar gjafir eins og blóm og súkkulaði til þeirra sem við vitum að eru einmanna eða í sóttkví og glatt þannig hjarta þeirra.

Í fimmta lagi þá getum við sent textaskilaboð til þeirra sem okkur þykir vænt um þar sem við segjum eitthvað krúttlegt og sætt við þá í byrjun dagsins, það léttir daginn hjá mörgum að fá þannig skilaboð.

Í sjötta lagi þá ættum við að nota ímyndunaraflið okkar til að finna upp það sem ætti að vera í sjöunda lagi hér fyrir neðan.

Finnum allt sem gleður og hjálpar styður okkur í leiðinni til gleðilegra lífs og sáttar við okkur sjálf og samferðafólkið okkar.

Svo tæklum þessa nýju stöðu okkar með æðruleysið að vopni og kærleikann að leiðarljósi elskurnar, það skilar alltaf góðum árangri að lokum ásamt því að við fáum  betra sjálfstraust og heilsu í bónus.

Með kærleikskveðju og fullri trú á okkur íslendingum í þessari herferð við Delta 2 eins og öll hin afbrigðin og verum dugleg að deila þessu og öllu því sem við finnum jákvætt og uppbyggjandi á netinu svo að umhyggjan dreifi sér sem víðast um landið og miðin.

Kærleikskveðja,

Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, Samskiptaráðgjafi og TRM þjálfi.

[e-mail]

Lífið er svo stutt og brothætt

Ég fór að velta því fyrir mér hversvegna við notum svo stóran part af lífi okkar mörg hver í það að vera reið og pirruð eða að hafa skoðanir á hinu og þessu sem við fáum hvort eð er ekki breytt.

Hvernig við sóum kærleiksstundum og gleðistundum sem við gætum átt bara til að halda í það að við séum sannleikann eða að okkar viðhorf séu það rétta hverju sinni. Það er þó þannig að í öllum tilvikum að hver og einn hefur sinn sannleika og sitt rétta og ranga viðhorf og ekkert af því er endilega það rétta í stöðunni þar sem margar hliðar eru á hverju máli.

En ég ætla að setja hér nokkrar af þeim setningum sem komu í huga minn þegar ég fór í þessar heimspekilegu vangaveltur um daginn.

• Hvers vegna hugsum við ekki um hversu stutt lífið er og hversu brothætt það er á sama tíma?
• Hvers vegna hugsum við ekki út í það að fólkið okkar gæti verið tekið út úr lífi okkar í dag eða á morgun, og hvers vegna höldum við að við höfum allan tímann í veröldinni til að vera í samvistum við hvert annað? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna hugsum við ekki um það góða í fari fólks í stað þess að hugsa um það slæma sem það hefur í fari sínu, því að öll höfum við okkar kosti og galla? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hversvegna sóum við orku okkar í að vera reið í fjölmiðlum eða í samræðum í stað þess að nýta þá orku sem í það fer til að breyta þeim kerfum sem þarf að breyta í þjóðfélaginu eða finna lausnir og koma þeim á rétta staði? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna höfum við skoðun á því hvernig náunginn ver lífi sínu, eignum eða athöfnum í stað þess að skoða okkar eigin tilvist? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna verjum við mörgum dögum eða vikum í að vera pirruð út í einhvern og sóa þar með dýrmætum tíma sem við gætum átt saman? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna heimsækjum við ekki þann sem við vitum að á bágt eða hringjum í hann? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna segjum við ekki falleg uppbyggjandi orð við þá sem eiga stað í hjarta okkar núna strax í dag? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna bökum við ekki pönnsur og færum þeim sem við vitum að eru einmanna og þurfa á hlýju að halda? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna framkvæmum við ekki það sem okkur langar að framkvæma hvað sem öðrum kann að finnast um það - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna stimplum við atburði og aðstæður þannig að eitt sé gott en annað vont þegar að við flest gerum okkur grein fyrir því að þetta er allt að samverka til góðs með einum eða örðum hætti fyrr eða seinna? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna hugsum við ekki betur um heilsu okkar, matarræði og hreyfingu þegar við horfum uppá að hún er eitt það dýrmætasta sem við eigum? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna notum við ekki daginn í dag til að búa okkur til gleðistundir? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna opnum við ekki hjarta okkar fyrir ástinni og kærleika samferðamanna okkar? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna ferðumst við ekki til þeirra staða sem okkur langar að heimsækja á meðan við erum hér á jörðu, þó að það sé aðeins í draumheimum okkar? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna leyfum við fólki sem tekur frá okkur orku og gleði að vera inni í lífi okkar? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna leyfum við framkomu sem setur okkur niður eða gerir lítið úr okkur? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna finnst okkur við ekki nóg af einhverju eða of mikið af einhverju og hvers vegna eigum við ekki allt það besta skilið? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna segjum við ekki fyrirgefðu þegar við ættum að gera það? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna leyfum við misskilningi að eiga sér stað án þess að ræða það við viðkomandi aðila? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna leyfum við okkur ekki að elska þá dýrmætu sköpun sem við erum? (þú ert eina eintakið af þér) - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna umvefjum við okkur ekki og huggum þegar hjarta okkar er sárt í stað þess að harka af okkur og æða áfram? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna höldum við í biturleika okkar í stað þess að sjá að allir sem inn í líf okkar komu gáfu okkur kennslustundir og fyrir þær ber að þakka? - Lífið er svo stutt og brothætt
• Hvers vegna gefum við starfsþrek okkar umfram getu og orku og gefumst ekki upp fyrr en að líkaminn segir stopp? - Lífið er svo stutt og brothætt 
• Hvers vegna erum við ekki okkar bestu vinir, alltaf? - Lífið er svo stutt og brothætt

Og að lokum, hvers vegna njótum við ekki þeirrar dásemdar sem lífið er og þökkum fyrir allt það sem við höfum alla daga og lítum það jákvæðum þakklátum augum?

Því að lífið er svo stutt, svo allt of stutt til að sóa því í leiðindi af öllum toga.

 

Kærleikskveðja til ykkar elskurnar og eins og ætíð er ég aðeins einni tímapöntun í burtu ef þú telur að ég geti aðstoðað þig á lífsveginum,

xoxo ykkar Linda 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, Samskiptaráðgjafi, pararáðgjafi, TRM áfalla þrautseigjuþjálfi.

[e-mail]

 

 

 

Óttastu að fara í samband?

Þegar við erum orðin svona nokkuð þroskuð og lífsreynd, kannski fráskilin og misskilin eða höfum orðið fyrir sorgum eins og ástarsorg og missi maka þá er oft erfitt að gefa hjarta sitt fullkomlega og tengjast öðrum á svo nánum grunni eins og ástarsambönd eru.

Að mínu viti er þetta fullkomlega eðlilegt því að þeir sem hafa farið í gegnum þau atriði sem ég nefndi hér að framan vita hversu sárt það er ef að sambandið gengur ekki upp einhverra hluta vegna. 

Það er einnig að mörgu að hyggja þegar í ástarsamband er komið og það fyrsta sem upp í huga minn kemur er traustið sem getur tekið soddan óratíma að byggja upp þegar við erum búin að upplifa lífið. En traust og skuldbinding er það sem byggir upp sambandið ásamt vináttunni og ástinni og þess vegna er það svolítið erfiðara að gefa hjarta sitt eftir áföll á þessu sviði.

Að skuldbinda sig svo einni manneskju þegar þú hefur kannski verið ein eða einn á báti í mörg ár og ráðið þér algjörlega getur vafist fyrir okkur mörgum. Ekki vegna þess að við þráum það ekki, heldur vegna þess að það koma inn í það atriði eins og höfnun, hræðsla eða ótti við að sambandið haldist ekki.

Svo er það fjölskyldan sem flestir eiga fyrir þegar þeir eru komnir yfir miðjan aldur, börn barnabörn, fyrrum makar, tengdamömmur og tengdapabbar ásamt kannski mökum barnanna þinna og þegar svo er vandast málið heldur betur.

Hvað ef börnunum þínum líkar ekki við nýja makann? Er þá hætta á því að þú missir fjölskyldu þína eða mun hún komast til vits hvað það varðar og samþykkja val þitt eða muntu neita þér um sambandið til að halda í fjölskylduna?

Munu fyrrverandi makar verða á bakinu á þér eða verða allar fyrrum Tinderkærusturnar og kærastarnir á línunni um helgar þó að þú sért kominn í samband? Allt þetta getur haft áhrif á varnarviðbrögð þín framkvæmdir og opnun hjarta þíns.

Oft breytist líf þitt mikið þegar þú kemur inn í nýja fjölskyldu og það er ekkert ólíklegt að þið komið úr ólíku umhverfi sem þið þurfið að aðlaga ykkur að - og það getur tekið á. Þínar venjur versus mínar venjur geta orðið að deilumálum eða valdið kvíða og óróleika. Jólahald ólíkt, tyllidagar og veisluhald ólíkt og svo framvegis. Allt þetta getur haft áhrif og verður til þess að þú lokar kannski hjartanu meira en að þú opnir það af einskærri hræðslu við að mistakast að aðlagast öðrum aðila.

Svo eru það vinirnir. Þeir hafa oft meiri áhrif hreinlega heldur en fyrrum og núverandi fjölskyldur og makar. Vinahóparnir eiga það nefnilega til að skilja útundan því að þeir kunnu kannski bara svo vel við fyrrum makann eða þig þegar þú varst einhleyp/ur þannig að þeir hleypa nýja makanum ekki inn á sitt yfirráðasvæði og það særir djúpt þegar svo er. Og það er bara svolítið ljótt að gera svona krakkar.

Við viljum öll að val okkar á ástarviðhengjunum sé samþykkt og við viljum hafa leyfi til að skapa okkur hamingju á okkar hátt, svo tökum öllum bara opnum örmum á meðan þetta eru ekki stórglæpamenn og morðingjar.

Í dag er það talið sjálfsagt að vera í fjarbúð og hittast um helgar og á tyllidögum, ferðast og eiga sameiginleg áhugamál. Ég get vel skilið að það geti hentað í einhvern tíma til að hægt sé að forðast ágreininginn og hræðsluna sem ég talaði um hér að framan. Þegar til lengdar lætur tel ég þó að það sem við þörfunumst mest sé einmitt að vera í nándinni og samskiptunum sem gefa þessa einstöku tengingu sem gott samband ásamt friði og góðs heimilis geta gefið.

Svo verum ekki hrædd við ástina elsku bestu og opnum hjarta okkar fyrir henni og komum okkur úr varnargírnum - það er ekkert víst að þetta klikki hjá okkur.

En að fara einn í gegnum lífið án þess að hafa vitni að því skapar mörgum einstaklingnum einmannakennd og tilgangsleysi. 

Svo farðu af stað með opið hjarta og slökktu á flight and fight viðbrögðunum þínum, gefðu þér séns á því að hitta manneskju og kynnast henni á rólegan hátt og sjáðu hvort að hjarta þitt opnast ekki smátt og smátt, og hver veit - kannski fyllist það af ást og vellíðan eftir því sem þú opnar það meir og meir. Farðu af stað!

Þar til næst elskurnar

Ykkar Linda

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach með einstaklings og paratíma, Samskiptaráðgjafi og TRM 1 og 2

[e-mail] 

Hvernig færðu makann til að yfirgefa þig - 8 ráð

Við erum svo oft að skoða hvaða leiðir við ættum að fara til að láta sambönd okkar ganga upp en ég held að það geti verið okkur meinhollt að skoða stundum hvað við erum að gera sem gæti orðið banabiti sambandsins.

Ég ætla hér að koma með nokkur ráð til þín sem gætu gagnast mjög vel ef ætlun þín er að ljúka sambandinu eða hjónabandinu og ég sá einhverstaðar að 11 Desember er víst algengasti dagur skilnaða svo að líklega er talan 11 og lukkan sem við hana tengd tilkomin vegna þessa. (og þú hefur enn nokkra mánuði til athafna). 

Hér koma svo þessi 8 atriði:

1. Rannsóknir hafa sýnt að númer eitt á sambandsslitalistanum eru framhjáhöld. Svo ef að þér liggur á að losna úr þínu sambandi þá er þetta nokkuð örugg leið til að losna hratt úr aðstæðunum. 
2. Ekki hlusta á maka þinn og hans þarfir og óskir því að ef þú gerir það áttu það einungis á hættu að hann verði öruggur með sambandið og þig, og fari að líða aðeins of kósý þar. Það er stórhættulegt því að vellíðan og traust er kannski það lím sem heldur flestum samböndum gangandi.
3. Ekki ræða það sem veldur þér gremju og pirringi eða það sem veldur því að þú vilt út úr sambandinu því að samskipti og lausnarmiðuð nálgun þar gæti leitt til þess að sambandið entist lengur en þú kærðir þig um.
4. Sýndu hegðun eins og þá að hafa aldrei tíma fyrir makann og svaraðu ekki símtölum hans ásamt því að vera upptekinn öllum stundum með öðru fólki, vinnunni þinni og áhugamálum.
5. Passaðu upp á það að lofa aldrei almennilega skuldbindingu og komdu með einhverjar ómerkilegar ástæður fyrir því afhverju þú vilt ekki eða getur ekki skuldbundið þig almennilega sambandinu og sjáðu hvort makinn/kæró flýr ekki af hólmi. Flestum tekst vel til með þetta trix nema þar sem hinn aðilinn er haldinn þráhyggju og sækir bara harðar að. Ef svo er þá er ekkert annað en að fara fram á nálgunarbann og leita að næsta hugsanlegu viðhengi sem lætur sér nægja skuldbindingalaust samband.
6. Dreptu makann úr leiðindum með framkvæmdaleysi og ekki vera til í að framkvæma neitt annað en að fikta við sjónvarpsfjarstýringuna og flakka á milli stöðva. Með tímanum fer hinn aðilinn að leita út fyrir sambandið að skemmtilegheitum og þá er orðið stutt í slitin, þannig að ef þú vilt leitast eftir því að draga slitin aðeins á langinn þá er þetta lausnin.
7. Vertu egoisti fram í fingurgóma og passaðu upp á að sambandið sé allt á þínum forsendum en ekki makans. Þú ákveður hvenær farið er út að borða, hvenær er ferðast, hvenær er farið í heimsóknir, hvenær þú "mátt" fá vini í heimsókn og svo framvegis. Svo ef þú bætir dassi af alvarlegri gerðinni af andlegu ofbeldi þá held ég að þetta gæti virkað vel, sérstaklega á sjálfstæðar konur sem láta illa að stjórn og eru fljótar að koma sér frá slíkum aðstæðum.
8. Að lokum er rétt að taka það fram að við eigum öll okkar ástartungumál sem virka best til að halda okkur í samböndum þannig að ef þú veist að snerting, orð, gjafir, þjónusta eða gæðastundir eru ástartungumál makans þá er mjög einfalt að stroka bara út nándina, tjáninguna, gerast nískupúki, nenna ekki að gera neitt fyrir hinn aðilann og eins og áður er nefnt, ekki gefa þér tíma til að sinna sambandinu og þá held ég að þetta muni takast hjá þér að lokum.

Gangi þér vel með að ljúka sambandinu þínu ef það er ætlun þín, en ef þig langar að gefa því framhaldslíf og gera það betra, þá einfaldlega snýrðu við þeim ráðum sem hér eru gefin, gerist uppreisnargjarn/gjörn og ferð þvert á það sem ég hef skrifað hér (Sem ég vona svosem að þú gerir).

Eins og alltaf ef þú þarft aðstoð við lífsins málefni þá er ég bara einni tímapöntun í burtu.

Þar til næst elskurnar,

xoxo ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Markþjálfi, samskiptaráðgjafi og TRM áfallanám 1 og 2.

[e-mail] 

 

 

Að missa lífsviljann

Hvernig stendur á því að svo margir í þjóðfélagi okkar og reyndar víða um heim finna sig á svo einmannalegum og vonlausum stað að þeir sjá sér einungis fært að taka sitt eigið líf vegna vanlíðunar?

Hvað erum við að gera rangt? 

Hvaða hlutverk höfum við tekið í burtu sem áður gáfu þessum aðilum tilgang sinn?

Eru fjölskylduböndin okkar orðin svo léleg að við finnum okkur óþörf í samskiptum við börn okkar afkomendur og vini? Eða er einmannaleikinn og hlutverkaskorturinn orðinn svo nístandi að okkur langar kannski ekki til að lifa lengur?

Núna að undanförnu hef ég heyrt af allt of mörgum tilfellum af þessum toga til að segja ekki eitthvað og vekja athygli á þessari sorglegu staðreynd sem virðist vera að festa sig í sessi um víða veröld þannig að sum lönd sjá sér ekki annað fært en að hafa sérstaka ráðherra sem fara með þessi málefni. Hér heima hefur þessum tilfellum tilgangsleysis og einmannaleika fjölgað mjög mikið og sjálfsvígum fer einnig fjölgandi þannig að við ættum kannski að fara að horfa til þess að bæta við einum ráðherra hér sem færi með þessi málefni. ÉG veit að ég má sjálf taka til mín margt af því sem ég skrifa hér og er svosem ekki stolt af því að viðurkenna það, en það að viðurkenna vandann er þó fyrsta skrefið í áttina að því að lagfæra ástandið.

Hvað er það sem veldur þessu?

Eru börnin okkar orðin of upptekin af sjálfum sér til að huga vel að þeim sem gáfu þeim lífið fyrir utan á þeim stundum þar sem þeir þurfa pössun eða öðrum greiðum að halda? eða er þeim kannski bara orðið sama? Og hefur kærleikurinn manna á milli almennt kólnað?

Hvar eru ömmurnar sem voru settar í öndvegi og sáu um matargerð og bakstur ásamt fræðslu afkomendanna?  Núna eru þær önnum kafnar við starfsferilinn og tómstundirnar ásamt félagsstörfunum sem taka drjúgan tíma, og enginn hefur tíma fyrir einn né neinn og almáttugur minn hvað við erum að tapa miklu með því að fórna því sem merkilegra er fyrir það sem skiptir litlu sem engu máli þegar allt kemur til alls. 

Hvernig er með samband afanna við barnabörnin? eru þeir að kenna þeim að smíða, laga hluti og hvernig á að annast um fjölskyldumeðlimina eða draga björg í bú? Nei ég held að sömu atriði eigi við hjá þeim eins og hjá ömmunum, allt of uppteknir við hjómið eitt.

Því miður held ég að samskiptin og alúðin sem var hér áður sé svolítið að hverfa frá okkur og eftir sitja kynslóðir sem sjá bara engan tilgang með tilveru sinni hér. Og sjúkdómar eins og þunglyndi og kvíði ásamt mörgum öðrum nútímagreiningum verða allsráðandi án þess að uppruninn sé kannaður niður í kjölinn.

Streitan vex, einangrun vex, kærleikurinn kólnar og hver verður sjálfum sér næstur. Hjónaböndin verða einnota, metnaðargirnin allsráðandi og enginn er maður með mönnum öðruvísi en að vera í svo og svo stóru húsi með dýra flotta jeppann í hlaðinu, við erum með útbrunna einstaklinga og vandræðabörn sem falla ekki inn í rammana sem amerísku bíómyndirnar eru fyrirmyndirnar að.  Við leitum ekki að rót vandans sem er líklegast falin í því að frumþörfum  okkar er ekki mætt, en þær eru samkvæmt niðurstöðum frá félagsvísindakonunni Bréne Brown það að tilheyra, að vera elskaður og að þora að gera sig berskjaldaðan, því að það er einungis í berskjölduninni sem við sýnum okkur sjálf eins og við erum og frá þeim stað gefum við ást okkar umhyggju og kærleika, og þorum að taka áhættur.

Það tekur ekki langan tíma að hafa samband eða að kikka í heimsókn til foreldra eða barna ef þeir búa á sama stað og í dag er það ekki einu sinni erfitt að vera í sambandi hvar sem er í heiminum þar sem flestir hafa aðgang að interneti og myndavél og geta átt í samskiptum þaðan þegar annað er ekki í boði. Þannig að sambandsleysið og tilgangsleysið sem þeir sem eru einmanna upplifa er einungis hægt að skrifa á okkur sem gefum okkur ekki tíma til að sinna þeim sem í kringum okkur eru.

Svo breytum þessu og gerum betur - við getum það svo auðveldlega ef bara viljinn og umhugsunin um náungann er til staðar - það á enginn að finna sig afskiptan eða að hafa ekki tilgangi að gegna í lífinu.

Ég ætla að enda þennan pistil á nokkrum tilvitnunum í orð Bréne Brown og vona svo sannarlega að þau veki okkur til umhugsunar og viðbragða við þeirri ógn sem er ekki síður hættuleg en faraldurinn sem við glímum við í dag. 

Það á enginn að upplifa sig án kærleika, umhyggju og tilgangs.

Bréne Brown tilvitnanir: 

"Þeir sem finna sig elskuverða, sem elska og upplifa að þeir tilheyri einfaldlega 
trúa því að þeir séu verðugir þess að vera elskaðir og að tilheyra.“

„Við þurfum ekki að gera allt saman ein. Okkur var aldrei ætlað það. “

„Vanmetið aldrei þann kraft sem felst í því að við séum séð.“

Þar til næst elskurnar,
xoxo 
Ykkar Linda

Linda Baldvinsdóttir
Lifecoach, samskiptaráðgjafi og TRM ráðgjafi
[e-mail]