Hver heldurðu að vilji þig?

Ég veit ekki með þig en ég hef í gegnum tíðina oft verið minn versti óvinur og líklega talað sjálfa mig meira niður en ég gæti hugsað mér að gera gagnvart öðrum.

Ég er sú sem er yfirleitt alltaf góð í að byggja þá upp sem þess þarfnast. Verið til í að náða og gefa færi á mistökum af öllum toga, en öðru máli hefur svo gegnt um sjálfa mig oft á tíðum. Ég vona þó að ég hafi batnað með árunum en gæti þó trúað að ég detti stundum í þennan brunn enn þann dag í dag.

En hvað er svo niðurrífandi sjálfstal?

Í fyrsta lagi er niðurrífandi sjálfstal eitthvað á þessa leið:

1. "geturðu aldrei gert neitt rétt manneskja" sem ætti líklega að vera eitthvað líkt þessu hér:

"Ég geri alltaf mitt besta og það er nóg"

2. "þú munt klúðra þessu! 

Hvað segir mér að ég sé að fara að klúðra þessu? og hvað segir mér að ég geti bara alveg gert þetta?

3. "Þú hefðir átt að"   

Ég gerði það sem ég taldi réttast og hafði ekki aðrar lausnir eða þekkingu á þessum tíma.

4. "Ég er viss um að mér mistekst aftur"

Ég er alveg viss um að mér takist þetta þó að ég þurfi nokkrar tilraunir til að ná þessu.

5. "Þetta er of erfitt fyrir mig"

Ég mun leita eftir þeirri aðstoð sem ég þarf ef mér reynist þetta erfitt og ná árangri.

6. "Ég klára aldrei það sem ég byrja á"

Ég mun yfirstíga ótta minn og hætta að vera hrædd við þá dóma sem ég fæ kannski þegar ég hef lokið verkefnunum og ég treysti því að ég skili af mér góðu verki- og ætla að gera þetta strax.

7. "Þetta er allt mér að kenna" 

Þarf ég að finna sökudólga eða þarf ég að leita lausna og lagfæringa á ástandi því skapaðist?

8. "Þú ert allt of feit, mjó eða ekki nógu falleg/ur"

Ég er dýrmæt manneskja og ég ætla að sættast við og elska mig nákvæmlega á þeim stað sem ég er og eins og ég er. 

9. "Þú ert ekki nógu gáfuð"

Við erum öll gáfuð en kannski bara á misjöfnum sviðum, svo hvert er þitt gáfnasvið? 

10. "Hver heldurðu að vilji þig"

Spurningin er frekar - Vilt þú þig? Segir þetta ekki töluvert mikið um álit þitt á þér frekar en eitthvað annað? Við getum varla ætlast til að aðrir vilji okkur ef við viljum okkur ekki. Þannig að verkefnið er að elska okkur sjálf og virða og senda þá orku síðan út í heiminn. 

11. "Afhverju heldurðu að þú eigir gott skilið"

Breyttu þessu í að við eigum öll gott skilið og þurfum ekki að horfa á annað en veröldina sjálfa til að sjá að þar var allt skapað handa okkur öllum og Lífið sjálft þráir að dekra við okkur með öllum hætti um leið og við leyfum það og finnum okkur verðug. 

12. "Nú gengur vel, nú hlýtur eitthvað slæmt að gerast"

Það virðist stundum vera þannig að við eigum frekar von á því slæma en því góða og þegar vel gengur erum við næstum því viss um að nú hljóti eitthvað að gerast til að skemma það í stað þess að njóta velgengninnar þegar hún birtist. Þú átt skilið það góða,fagra og dásamlega svo njóttu góðu stundanna og talaðu um hversu lukkan leikur við þig alla daga.

13. "Fólki líkar ekki vel við mig"

Ég þori næstum því að fullyrða að mörgum líkar vel við þig og þeir fáu sem kannski kunna ekki vel við þig eru bara alls ekki mikilvægir þínu lífi og þú ættir ekki að gefa þeim neinn gaum. Það getur ekki öllum líkað vel við okkur frekar en að okkur líki við alla sem á vegi okkar verða, svo hættu bara að hugsa um það. Sýndu heiminum bara þinn einstaka og flotta persónuleika og dreifðu sjálfstraustinu eins og glimmeri í kringum þig hvar sem þú stígur niður fæti þínum. 

14. "Ég hef ekki nein úrræði"

Það er alltaf til ein lausn í viðbót þegar þú heldur að þú sért búinn með þær allar, ekki gleyma því, alltaf ein i viðbót.

15. "Ég hef engan stuðning til að framkvæma þetta"

Sá stuðningur sem þú sýnir sjálfum þér er alltaf sá mikilvægasti, og þeir sem hafa náð lengst í lífinu sama á hvaða sviði það er koma oft úr stuðningslausu umhverfi og erfiðum aðstæðum. Svo ekki gefast upp, hafðu samband við þá sem þú heldur að gætu aðstoðað þig á leiðinni. Það versta sem gæti gerst er að þú fengir "NEI" en það besta gæti verið að þú fengir "JÁ" svo hverju hefurðu að tapa?

Þetta eru örfá atriði sem ég hef heyrt frá umhverfinu og viðskiptavinum í gegnum árin og líklega hef ég sagt eitthvað af þessu við sjálfa mig og með því takmarkað verulega lífsgæði mín og framför - því að orðin okkar og hugsanir eru afar máttugar til sköpunar á lífinu.

Svo breyttu til og líttu bara í spegilinn á morgnana og segðu þér að þú sért falleg manneskja og eigir allt gott skilið. Segðu svo við þennan sama spegil að þú sért einstök og dýrmæt mannvera og að þú ætlir alltaf að vera besti vinur þinn. Bættu svo við að þú getir gert og lært allt sem þú vilt vegna þess að þú sért fullkomin nákvæmlega eins og þú ert (það þýðir ekki að þú viljir ekki gera breytingar)og segðu þér svo að þú ætlir að elska þig á þeim stað sem þú ert hverju sinni. Mundu svo að þakka fyrir lífið og lán þess og þakkaðu líkama þínum fyrir að bera þig alla daga þangað sem þú ferð. Og að endingu í guðs bænum fyrirgefðu þér eða náðaðu þig fyrir mistökin þín og gefðu þér þann sannleika að þú varst líklega að gera þitt besta á hverjum tíma fyrir sig en kunnir kannski ekki aðrar aðferðir eða hafðir ekki aðrar lausnir inn í aðstæðurnar.

Talaðu svo við þig á kærleiksríkan hátt og byggðu þig upp með öllu því fallegasta sem þú kannt og með þeim orðum sem þú gefur öðrum sem leita til þín á erfiðum stundum eða þegar þú talar við blómin þín.

Þar til næst elskurnar er ég bara einni tímapöntun í burtu,

xoxo ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Lífsmarkþjálfi og samskiptaráðgjafi

[e-mail]

 

10 viskukorn innblásin af Dr. Wayne Dyer

Ég hef alltaf verið afar hrifin af þeirri speki sem Wayne heitinn Dyer boðaði og hef litið á hann sem eina af mínum aðal fyrirmyndum ásamt því að hjarta mitt finnur mikinn samhljóm með hans fræðum. Ég hef þó held ég aldrei skrifað pistil með viskukornunum hans fyrr.

Um daginn sat ég þó í flugvél og hlustaði á hann í rúma 2 klukkutíma á Youtube og ákvað þá að ég ætti að leyfa lesendum mínum að fá agnarlitla innsýn í fræði hans og því varð þessi pistill til.

Ég gæti líklega skrifað tugi pistla um viskukornin hans án þess að ná utan um helming þess sem hann gaf heiminum, en þessi pistill minn er máttlaus tilraun til að koma einhverjum af hans heimspekikornum á framfæri ásamt því að skrifa fyrir neðan mína eigin skýringu eða túlkun á þeim.

 1. "ímyndunarafl þitt rétt eins og líkami þinn vex með æfingunni" -W.D

 Við ættum að æfa huga okkar ekki síður en líkama okkar og velja þær hugsanir og hugarmyndir sem þjóna vellíðan okkar og stækka þannig heillaríka veröld okkar í stað þess að sjá allt það slæma sem í framtíðinni býr og dvelja í ómöguleikavíddum, samsæriskenningum og óvild vegna ímyndaðra óvina og árása á okkur.  

2. "Þú ættir að setja ætlun þína og athygli á það sem þú vilt sjá umpólörast eða breytast" W.D

Allt sem við setjum fókusinn okkar á vex og dafnar. Ef við viljum ná árangri þá er stundum talað um að enginn verði meistari fyrr en eftir 10 þúsund æfingar og líklega er það ekki svo fjarri lagi. Við ættum að halda áfram og áfram að æfa okkur þar til við erum stödd þar sem við viljum vera í lífi okkar, og gefast aldrei upp - sigurinn er alltaf handan við hornið, við þurfum bara slatta af þolinmæði og þrautseigju í farteski okkar og treysta á að útkoman verði sú sem við viljum og eða okkur til heilla.

3. "Í raun, þegar þú loksins kynnist og skilur á náinn hátt heim anda þíns muntu glöggt sjá að öll vandamál eru blekkingar huga okkar vegna þess að við teljum okkur vera aðskilin frá uppruna okkar sem ég kalla Guð, en þú getur kallað hvaða nafni sem er" W.D 

Við höldum oft að við séum aðallega þessi dauðlegi líkami í stað þess að sjá að við erum andlegar verur sem erum að upplifa veraldlega reynslu hér á jörðinni. Allar okkar upplifanir eru forritun á einn eða annan hátt frá heimskerfunum okkar. Þær geta verið samfélagslegar, trúarlegar, menningarlegar og svo framvegis og við efumst sjaldan um að okkar eigin skilgreiningar séu réttar. Þannig munum við einnig vera þar til við förum að skoða með nýrri og víðari sýn heiminn í allri sinni dýrð. Þá loksins þurfum við ekki að aðgreina okkur frá hvert öðru heldur förum að virða og elska hvort annað og annast um. Væri það ekki dásamleg veröld?

4. "Kraftur ætlunar er kraftur kærleikans og þess að taka á móti og þiggja. Það krefst einskis af einum né neinum, það dæmir engan, og það hvetur aðra til að gefa sér frelsi til að vera þeir sjálfir" W.D

Þegar við leyfum kærleikanum að ríkja í hjörtum okkar og tengjum okkur við hann ásamt því að treysta á að útkoman sé góð og gulltryggð þá segjum við bara já takk við lífið. Þá fyrst náum við líka slökum og höfum gaman af því að skoða hvað og hvert lífið mun fara með okkur. Þetta getur verið eins og nokkurskonar óvissuferð um ævintýralendur og það eina sem við þurfum að gera er að segja hvert við viljum stefna, og segja svo bara JÁ og verði svo eða amen á eftir efninu.

5. "Þú getur lært að fara langt útfyrir trúarkerfi þín og markmiðasetningu, á nýjan stað innra með þér: Stað þekkingarinnar. Það er þaðan sem kraftaverkin koma og verða til." W.D

Við höfum öll þessa dásamlegu rödd innra með okkur sem býr yfir allri þeirri þekkingu og visku sem við þörfnumst á leið okkar um lífið og þegar við förum að gefa henni gaum og hlusta náið á það sem hún hefur að segja okkur þá munum við rata réttu leiðirnar og taka réttar ákvarðanir fyrir okkar líf og hamingju. Þannig sköpum við kraftaverkin í lífi okkar og gerum það útfrá réttri þekkingu um okkur sjálf - og af heilu hjarta.

6. “Ef þú ert hreinskilinn, munt þú uppgötva að öll reynslan í lífi þínu var bráðnauðsynleg til að þú kæmist á næsta stað og einnig þann næsta allt fram að þessu augnabliki sem nú er” W.D.

Ég hef talað við fjöldann allan af fólki og spurt hvort að þau hefðu viljað vera án allrar þeirrar reynslu sem líf þeirra bauð uppá og hef alltaf fengið svipað svar: Nei vegna þess að reynslan hefur gert mig að þeirri manneskju sem ég er í dag. Og þannig er það hvort sem reynslan er átakanleg eða falleg þá er það hún sem gerir okkur að þeim persónum sem við erum í núinu. Reynslan hefur gefið okkur tækifæri á því að vaxa og þroskast okkur sjálfum og veröldinni til heilla (vonandi) í flestum tilfellum. Jafnvel hafa það verið sárustu staðirnir okkar sem hafa gefið okkur mestan skilning á mannlegri tilveru og losað okkur undan helsi dómhörkunnar. Svo þökkum fyrir reynsluna, bæðu þá góðu og slæmu og nýtum þroskann til að bæta heiminn í kringum okkur.

7."Það er sérstakt frelsi sem er í boði fyrir þig ef þú ert tilbúinn að taka áhættuna sem fylgir því að öðlast það: En það er frelsið til að reika þangað sem þú vilt um landsvæði lífsins, til að taka einungis allar þínar eigin ákvarðanir." W.D

Það er þetta dásamlega valfrelsi sem við mennirnir höfum sem er svo dýrmætt og ekkert sem í raun sem er gefandi fyrir það að láta það eftir. Að kanna veröldina með augum barnsins sem myndar sér enga skoðun heldur er einungis áhorfandi. Sem tekur sínar eigin ákvarðanir byggðar á því frelsi sem í því felst að hafa ekki fyrirfram gefna skoðun er sú fallegasta gjöf sem manninum hefur verið gefin, og er einnig sú gjöf sem flestir vilja taka frá þér með fyrirfram gefnum viðhorfum samfélagsins. Verðum bara eins og börnin og sjáum dásemdir landsvæða lífsins sem upplifanir án skilgreininga en ekki sem staðreyndir sem við þurfum að hafa alla skoðun heimsins á. Njótum ferðalagsins með okkar eigin augum en ekki annarra. 

8. "Breyting er erfið. Ef þú ert eins og flest fólk er þá muntu streitast á móti því að vinna það erfiða verk að útrýma þeim hugsunum sem eru að styðja við sjálfsskaðandi tilfinningar og hegðun þína.". W.D

Þetta hef ég því miður allt of oft séð gerast. Við höldum í okkar tortímandi hugsun og hegðun frekar en að leggja á okkur þá vinnu sem felst í því að byggja okkur betri framtíð með því að eyða út öppum sem eru að eyðileggja fyrir okkur lífið á margan hátt. En vinnan sem felst í því að "forrita" sig í rétta átt til heilla er tímafrekt og krefst meðvitundar og þrautsegju, en verðlaunin eru einnig mjög góð og allrar vinnunnar virði. Betra líf, hugsanir sem eru styðjandi, uppbyggilegar og jákvæðar gefa okkur betri framkvæmdir og betri útkomur og er það ekki það sem við erum í raun öll að leita eftir? En því miður er engin drive through lausn til í þessum efnum, en hinsvegar er fullt af verkfærum til ef þú ert tilbúinn í þessa uppbyggingu.

9. "Frjálsasta fólkið í heiminum eru þeir sem finna hinn innri frið í sjálfum sér: Þeir neita einfaldlega að láta að duttlungum annarra og hljóðlega eru þeir við stjórnvölinn á eigin lífi" W.D.

Það er svo dásamlegt þegar við losnum við að láta aðrar mannverur hafa áhrif á framkvæmdir okkar og hugsun, á þeim stað liggur friðurinn okkar. Við þurfum bara alls ekki að elta hjörðina og höfum fullt leyfi til þess að lifa lífinu á þann hátt sem okkur þykir bestur, þetta er jú okkar leið, okkar líf og okkar uppskera sem í húfi er, og okkur var aldrei ætlað að taka uppskeru okkar úr garði náungans heldur okkar eigin. Svo vöndum okkur við að verða svolítið heyrnarlaus og fara bara okkar leið og tökum uppskeruna úr okkar eigin garði og sjáum bara til þess að hún hæfi því hver við erum innst inni - í okkar innsta kjarna og eðli.

10. " Þegar þú vaknar til þinnar uppljómaða eðlis þá muntu byrja að meta fegurð í öllu sem þú sérð, snertir og upplifir" W.D

Mér finnst við hæfi að þetta sé seinasta setningin hans Wayne Dyer að þessu sinni þar sem að það er einskonar vegvísir fyrir okkur að þegar við erum farin að sjá veröldina sem fallegan gefandi og ævintýraríkan stað. Stað þar sem við sjáum að allt er eitt með öllu og við öll sem byggjum þessa veröld erum samofin í keðju lífsins, það er staðurinn sem gefur okkur sýn á það sem gera þarf fyrir heiminn allan og við höldum af stað með kærleika okkar,von og umhyggju í vopnabúrinu okkar og vonumst svo til þess að sem flestir opni augu sín og verði með okkur á þeirri vegferð. 

 

Þar til næst elskurnar verið góð við hvert annað og ég hvet ykkur eindregið til að kynna ykkur frekar speki Dr. Wayne Dyer sem gefið hefur út ógrynni af bókum og finna má á youtube allskonar fróðleik frá þessum stórkostlega manni sem heimurinn hefði þarfnast nú sem aldrei fyrr. Blessuð sé minning þessa mæta snillings.

Og eins og ætíð er ég einungis einni tímapöntun í burtu.

Ykkar Linda

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, Samskiptaráðgjafi og TRM 1 og 2.

[e-mail]

 

Hvernig karakter viltu vera?

Á enskunni mynda eftirfarandi setningar orðið "WATCH" eða á íslenskunni "FYLGSTU MEÐ" og ég vona að eftirfarandi skýring á þeim orðum verði til þess að þú lesandi góður verðir meðvitaðri um hversu miklu máli þessi 5 atriði skipta upp á vellíðan þína og útkomu í lífinu sjálfu. 

 

Watch your words

Watch your actions

Watch your thoughts

Watch your character

Watch your heart

 

eða

 

Fylgstu með orðum þínum

Fylgstu með framkvæmdum þínum

Fylgstu með hugsunum þínum

Fylgstu með karakter þínum

Fylgstu með hjarta þínu.

 

Ég ætla nú aðeins að umraða þessum setningum og búa til mína eigin röð sem liti þá svona út.

 

Fylgstu með hugsunum þínum

Fylgstu með hjarta þínu

Fylgstu með orðum þínum

Fylgstu með framkvæmdum þínum

Fylgstu með karakter þínum.

 

Hugsunin er alltaf til alls fyrst og því set ég þá setningu fyrsta.

 

Ekkert hér í heimi væri til án hugsana og ekkert væri hannað, framkvæmt eða skapað ef ekki kæmi til hugsun fyrst.

Þannig að það borgar sig fyrir okkur að hafa gætur á hugsunum okkar og setja inn litla formúlu þar.

 

Sú formúla sem ég nota er sú að ég hugsa mér að alheimurinn sé stöðugt að fylgjast með öllu sem ég hugsa og bregðist síðan við þeim með því að setja inn þá hluti sem ég planta þar, og þessi formúla á einnig við um orðin sem ég segi. Á þau er einnig hlustað svo vöndum okkur vel og setjum út í alheiminn einungis þær hugsanir og orð sem við erum tilbúin til að sjá koma fram í lífi okkar.

 

 

Hjartað okkar er ótrúlega öflugt tæki ef við nýtum okkur að hlusta á það sem það segir og bregðast við samkvæmt því sem við heyrum það segja. En því miður þá er það oft þannig að við erum ekki að hlusta nægjanlega vel á það sem þar er sagt. Við heyrum ekki varnaðarröddina og við heyrum ekki þegar hjarta okkar segir okkur að treysta bara og sýna kærleika og segir okkur jafnvel að bregðast bara alls ekki við eða ganga í burtu frá aðstæðum og fólki sem vill okkur einfaldlega ekki vel. Svo það borgar sig að hlusta á hjartað því að þaðan sprettur allt það góða og eins það vonda.

 

Orð okkar eru öflug bæði til góðs og ills og þau geta byggt upp en þau geta einnig skaðað á margan hátt. Við íslendingar eigum þetta gamla máltæki sem segir að aðgát skuli höfð í nærveru sálar sem er alltaf gott og gilt og gott að hafa í huga áður en við látum frá okkur orð sem geta sært eða skaðað. Ekki þar fyrir að ég veit að við lendum öll á þeim stað á lífsleiðinni að segja orð sem við meinum kannski lítið eða ekkert með en þau orð skilja samt stundum eftir sár sem taka langan tíma að gróa ef þau gera það þá yfir höfuð með tilheyrandi sársauka fyrir þá sem þau bera.

 

Við sjáum allstaðar í kringum okkur fólk sem þjáist vegna orða sem hafa verið sögð og merkilegt nokk einnig vegna þeirra orða sem eru ekki sögð beint heldur óbeint. Útásetningar ýmiskonar og vandlæting í svip og líkamstjáningu geta sett okkur á staði þess að finnast við ómöguleg, vanhæf, heimsk og kannski lítið aðlaðandi svo eitthvað sé nefnt af þeim þáttum sem orðin sögð og ósögð hafa áhrif á hugsanir okkar um okkur sjálf. 

  

Þegar hugsanir okkar, hjarta og orðin okkar hafa sameinast þá koma viðbrögðin okkar fram og við framkvæmum og vonandi sem oftast okkur til góðs. Stundum erum við þó þannig stefnd að við setjum hamlandi og óvinveittar hugsanir af stað sem kveikja á vondum tilfinningum í hjarta okkar og við förum að tala út það sem við einfaldlega kærum okkur ekkert um að sjá í lífi okkar og bregðumst svo við á einhvern hátt sem jafnvel skaðar hagsmuni okkar og samskipti.

 

Þegar svo öll þessi atriði eru tekin saman þá er það þannig að með öllu því sem við framkvæmum erum við að móta karakter okkar smá saman. Svo hver viltu vera og hvað viltu að framkvæmdir þínar segi um þig? Það er þannig að sá sem stöðuglega bregst við á sama hátt myndar venju og venjan myndar karakter hans.

 

Svo pössum vel upp á hugsanir okkar, orð og framkvæmdir því að tíminn vinnur með okkur til góðs eða ills og sá sem stöðuglega vinnur að því að móta karakter sinn með fallegum hugsunum,tilfinningum,orðum og framkvæmdum mun uppskera samkvæmt því að lokum því að allt sem við gefum heiminum af því góða sem við getum fært honum hefur einhverskonar boomerange á hrif líf okkar fyrr eða seinna svo gefumst ekki upp á því að gera gott.

 

 Og eins og ætíð er ég aðeins einni tímapöntun í burtu ef þú þarft á aðstoð minni að halda.

 

Þar til næst elskurnar

xoxo

ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, samskiptaráðgjafi, TRM áfallafræði 1 og 2

[e-mail]

 

 

Hin eina sanna ást, hvernig er hún?

Sambönd koma og fara og við verðum ástfangin en ástin endist ekki, en þegar við  höfum fundið þá persónu sem er hin eina sanna ást þá trúðu mér - þú munt vita það í hjarta þínu og skynja það í sálu þinni.

Það verður til þessi sérstaka tenging eða eining á milli ykkar sem segir ykkur að þið séuð ætluð hvort öðru og þið vitið það eiginlega frá upphafi (Ekki samt rugla þessu samt saman við meðvirka tengingu).

Báðir aðilar í þannig sambandi munu vita og upplifa þessa einstöku tengingu og þeir munu gera sér grein fyrir að það sé fátt sem getur komið upp á milli ást þeirra.

Það eru þó nokkur atriði sem einkenna hina einu sönnu ást að mati þeirra sérfræðinga sem ég hef kynnt mér og ber flestum þeirra saman um að eftirfarand atriði séu merki sem mark er á takandi þannig að ég ætla að koma með nokkur þeirra hér í þessum pistli.

!. Upplifir þú frið, ró og innri hamingju þegar þú ert í nálægð við þína einu sönnu ást? Ef svo er þá eru það sterk merki um að þú hafir fundið hana.

2. Rannsókn sem var gerð í Háskólanum Stony Brook í New York sýnir að raunveruleg ást og einlæg tenging breyti boðefnastarfsemi heilans og að það verði meiri framleiðsla á uppbyggilegum vellíðunarboðefnum - ekki svo slæmar aukaverkanir af ástinni semsagt!

3. Það er einlægni og skuldbinding sem á sér stað í samböndum þar sem þið hafið fundið hina einu sönnu ást og í rannsókn frá Háskólanum í Austin í Texas virðist það vera þannig að meiri tilhneiging sé til þess að nota orðið "við" í stað "ég" í sambandinu við hinn eina sanna/sönnu. Aðilar sem telja sig hafa fundið hina einu sönnu ást eru einnig tilbúnir til að gera allt það sem gera þarf til að sambandið geti gengið vel og snurðulaust fyrir sig.

 

4. Egóið virðist hverfa í návist hinnar einu sönnu ást og aðilarnir finna að þeir elska aðra manneskju meira en sjálfa sig og þeir fara að huga að þörfum og löngunum hins aðilans framar sínum eigin. Mikið væri nú gaman að sjá það gerast víðar en í ástartengingu eða í almennum samskiptum okkar mannanna.

 

5. Þegar tengingin hefur myndast vilja aðilarnir helst sýna öllum hversu heitt þeir elska og þeir vilja að öllum líki við ástina sína. Helst vilja ástföngnu aðilarnir standa uppi á fjallsbrún og kalla hátt hversu heitt þessi aðili sé elskaður og helst svo hátt að bergmálið af orðunum berist um allan heim!. 

 

6. Hin eina sanna ást vill hag ástar sinnar og velgengni sem mesta og vill styðja við á hvern þann hátt sem til þarf á leiðinni að vellíðan. Ef aðilarnir vinna svo einnig saman að því að skapa eitthvað sameiginlegt eins og það að stofna fyrirtæki eða að eiga sameiginlegt markmið inn í framtíðina, þá hefur sambandið sterkari tengingu og möguleika á langlífi samkvæmt niðurstöðum úr rannsókn frá Gottman stofnuninni.

 

7. Virðing er algjört möst í öllum samskiptum og bara gerist af sjálfu sér í samböndum þar sem egóið hverfur og ástin hefur völdin, og þar munu aðilarnir upplifa að sterk tenging er til staðar og að þeir séu séðir, heyrðir, metnir og umvafðir umhyggju - svo það fer ekkert á milli mála hjá þeim hvort virðingin sé til staðar eða ekki.  

 

8. Að eiga gott kynlíf er auðvitað nauðsynlegt og ætti að byggjast upp þar til að báðum aðilum finnist þörfum þeirra mætt þar, og auðvitað á að gefa sér tíma í erli dagsins til að eiga þessar stundir algjörrar nándar tveggja aðila. Nándin í sambandi við hina einu sönnu ást er svo miklu meira en bara kynlíf. Það er þessi tenging við líkama, sál og anda sem þar verður til og þeir sem kynnast sinni einu sönnu ást munu vita muninn á casual kynlífi og kynlífi þar sem sterk tenging og nánd er ríkjandi. 

 

9. Hin eina sanna ást mun alltaf finna lausnir á ágreiningi og hlusta. Hún mun einnig vita að báðir aðilar eru að spila í sama liði í stað þess að vera eins og andstæðingar á vellinum (Liverpool/Man.United). Liðsheildin mun alltaf skipta þá mestu máli og þeir munu gera eins og allir góðir leikmenn gera. Þeir munu viðurkenna mistök sín þegar þau gerast og læra síðan af þeim og gera svo bara betur næst.

 

10. Samband af þessari einstöku gerð byggist á trausti, umhyggju, skuldbindingu og ást.

 

11. Báðir aðilar geta alltaf verið þeir sjálfir í sambandinu og þeim finnst eins og að þeir hafi alltaf þekktst ásamt því að þeim finnst sambandið ólíkt öllum öðrum samböndum sem þeir hafa átt.

 

12. Þeir eiga sameiginleg gildi og sýn fyrir framtíðina og vilja fyrst og fremst sjá hinn aðilann hamingjusaman öllum stundum!

 

Er það ekki dásamlegt þegar egóið hverfur svona gjörsamlega og velferð annars aðila verður  dýrmætari en allt annað?

 

 

Að mínu mati er það fátt sem er eins yndislegt og það að finna stað þar sem þú fellur inn eins og síðasta púslið sem fullkomnar myndina í heimsmyndinni þinni og njóta þess svo að horfa á fegurð þeirrar myndar. 

 

 

Þar til næst elskurnar,

xoxo

ykkar Linda

 

ps. 

Eins og alltaf er ég á mínum stað sem er einungis einni tímapöntun í burtu frá þér ef þú þarft á mér að halda.

 

 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, samskiptaráðgjafi og TRM ráðgjafi.

[e-mail]

 

 

 

 

 

 

 

Hláturinn lengir lífið

Ég uppgötvaði um daginn að líklega hef ég aldrei skrifað pistil sem fjallar eingöngu um jákvæðni eða máttinn sem felst í því að halda hugarfari sínu sem mest þar ásamt því að hlæja dátt oft á dag.

Það er yndislegt að vera jákvæður og skemmtilegur alla daga, en ég held að það sé nánast ómögulegt nema að við séum með fulla meðvitund öllum stundum sem við einfaldlega erum ekki og því læðast að okkur neikvæðu púkarnir sem sitja á öxl okkar og pikka þar og pota. Við höfum nú samt sem betur fer þann möguleika að auka meðvitundarstig okkar um nokkrar gráður dag hvern í þágu heilsu okkar og lífsgleði ef við bara ákveðum það.

Svo hvað er hægt að gera til að bæta meðvitund okkar?

Ég held að það sé varla til mjög nákvæm uppskrift þar um,  en sú uppskrift byggist líklega á dassi af hinu og þessu og allt eftir smekk hvers og eins og aðstæðum í lífinu.

Það er þó forvitnilegt að skoða hvað hinir ýmsu fræðimenn hafa að segja um hugtakið jákvæðni og nauðsyn þess að iðka hana.

Þessir fræðimenn virðast flestir vera sammála um að þeir sem eru hamingjusamir, lífsglaðir og jákvæðir verði síður veikir en þeir sem eru meira neikvæðir svona til að byrja með. Eins segja þeir að þegar jákvæðu einstaklingarnir verði veikir upplifa þeir einnig færri og mildari einkenni en hinir neikvæðu.

Og ef við byrjum á því að skoða hvað hægt er að gera til að halda sig sem mest á hinni jákvæðu hlið lífsins þá held ég að ég verði að byrja á því að tala um hláturinn og mátt hans. Þeir sem eru glaðir og hlæja reglulega lifa lengur og eru hraustari, þeir eiga betri samskipti við sjálfa sig og aðra og þeir taka betri ákvarðanir en þeir sem iðka sjaldan brosvöðvana.

Hláturinn er líklega einnig besta lækning heimsins þar sem hann er okkar náttúrulega prosak, hann linar kvalir okkar, lækkar blóðþrýsting, bætir svefn, virkjar ónæmiskerfið og framleiðir gleðiboðefnið endorfín. Þannig að það er nokkuð ljóst að heilinn okkar og líkami virkar betur þegar við hlæjum.

Við notum venjulega meira vinstra heilahvel okkar segja þeir en þegar við hlæjum notum við hægra heilahvel og við verðum svo miklu meira skapandi.

Hláturinn færir okkur einnig nær hvert öðru í samskiptum og hverjum finnst ekki yndislegt að fá bros frá náunganum og hláturinn er reyndar eina smitið sem ég er til í að smitast af þessa dagana. Hláturinn hefur einnig ómótstæðilegt aðdráttarafl og við sækjum meira í fólk sem fyllt er hlátri og gleðiorku. 

Ynglingahormóna framleiðslan eykst 87% við hlátur segja þeir, ekki amalegt það. Einnig vilja þeir meina að við hlátur aukist framleiðsla á frumum sem eyða bakteríum, veirum og jafnvel krabbameinsfrumum og minnið okkar helst töluvert lengur. Ef allt þetta reynist satt þá ættum við að taka okkur tíma á hverjum degi bara til að hlæja okkur máttlaus ekki satt?

Það sem við getum síðan gert sjálf inn á harða diskinn okkar er að setja fókus okkar á þá hluti eða atburði í kringum okkur sem eru jákvæðir skemmtilegir og uppbyggilegir, ásamt því að þakka fyrir allt sem við höfum í lífi okkar nú þegar og veitir okkur gleði og hamingju.   

Allt sem við veitum athygli vex og dafnar og ég veit að þegar ég hef td verið ófrísk þá sé ég allar ófrísku konurnar í kringum mig og eins þegar ég hef keypt mér nýjan bíl þá finnst mér hreinlega allir vera á þannig bílum í umhverfi mínu.

Heilinn finnur þannig fyrir mig í umhverfinu allt það sem ég beini athygli minni að - svo notum þann mátt okkur til heilla elskurnar. 

Ég ákvað fyrir löngu síðan að horfa sjaldan á fréttir. Fyrir mig var það bara holl og góð ákvörðun því að í flestum tilfellum er þar fókusað á allt það sem miður fer í heiminum og fáar jákvæðar fréttir sem heyrast og sjást.

Ráðlegg reyndar flestum að prófa þetta og sjá hvort að jákvæðnin gagnvart lífinu og þjóðfélaginu eykst ekki eftir því sem lengra líður á milli áhorfs á fréttatímana.

Svona að lokum þá er það fátt sem gleður okkur meira eða gerir okkur jákvæðari en það að gefa af hjarta okkar til annarra svo verum dugleg við að gefa allt sem við getum til náunga okkar. Gefum þeim bros okkar og hlátur, hvatningu eða öxl til að gráta á. Hlustum á þá og veitum þeim aðstoð okkar umhyggju og kærleika, og dreifum þessu út um allt í kringum okkur, Guð einn veit að heimurinn þarfnast þess að við berum öll ábyrgð á náunga okkar.

En þar til næst elskurnar, glimmerkveðja, koss og faðmlag til ykkar allra - og ef þið þurfið á mér að halda við málefni lífs ykkar þá er ég einungis einni tímapöntun í burtu.

xoxo

Ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, samskiptaráðgjafi, Trm áfallafræði

[e-mail]

Frelsandi að vera óháður útkomum

Eitt það dásamlegasta sem ég hef uppgötvað á minni göngu í lífinu er að læra að sleppa tökunum og vera óháð útkomum í lífinu, leyfa semsagt öllu að hafa sinn gang eða vera eins og því var ætlað að vera eða þróast hverju sinni.

Hér áður var ég mjög háð því að setja mér háleit markmið og fannst ég verða að ná þeim, en í dag hef ég fyrir löngu komist að því að lífið tekur mig á hina ýmsu staði sem ég ætlaði því svo sannarlega ekki að fara á meðan ég var að rembast við að ná þeim markmiðum sem ég hafði sett mér.

Það er einhvernvegin þannig eins og John Lennon sagði í einu laga sinna að lífið er það sem hendir þig þegar þú ert upptekinn við að gera önnur plön.

En þvílíkt dásemdarfrelsi sem það getur verið að sleppa tökum á útkomum.

Það frelsar með þeim hætti að við þorum að taka fleiri áhættur og að láta bara lífið rætast án þess að það þurfi að heppnast á allan hátt eða að hafa einhvern sérstakan endapunkt. Að hafa bara gaman að ferðalaginu á meðan á því stendur þess í stað. Hversu dásamlegt er það ekki?

 

Að framkvæma það sem hjarta okkar segir okkur að framkvæma án þess að vera háður útkomum gerir það að verkum að við höldum jafnvægi og förum ekki í reiptog við lífið þegar við sjáum að útkoman ætlar ekki að verða sú sem við vildum að hún væri, og þessi togstreita sem veldur okkur kvölum verður fjarri lífi okkar.

Við erum svo gjörn á að ætla okkur að þvinga lífið inn í okkar ramma eða í þær áttir sem við viljum að það fari og tökum þannig í leiðinni frelsið frá okkur sjálfum, öðru fólki og lífinu sjálfu. Hinn frjálsi vilji okkar mannanna og lífsins þannig að engu gerður. 

Stundum viljum við einfaldlega fá eitthvað sem okkur var einfaldlega aldrei ætlað og við förum af stað í að finna alla mögulegar leiðir til að ná því fram með tilheyrandi vanlíðan, sorg og öðrum vondum tilfinningum fyrir okkur sjálf og sóum þannig þessu stutta lífi okkar í að berjast við vindmillur að hætti Don Quixote.

Að trúa því að það sem mér sé ætlað komi til mín og verði þar, að trúa því að lífið leiði mig á þær brautir sem mér eru ætlaðar og að allt samverki til góðs með einhverjum hætti sem ég sé kannski ekki núna er frelsandi,og ef eitthvað er mikilvægt að hafa í huga í þessu lífi þá er það að frelsið er einfaldlega yndislegt og nauðsynlegt hverjum manni að halda fast í.

Við verðum að gefa öðrum frelsi til að vera þeir sjálfir og framkvæma samkvæmt sjálfum sér og eins þurfum við að geta haldið í það að vera við sjálf og sleppa þannig tökum á aðstæðum og fólki sem við ráðum hvort eð ekkert við vegna áætlana þeirra sjálfra og lífsins fyrir þá. 

Ég veit að fyrir suma er þetta óskiljanlegt með öllu, en ég vildi endilega deila þessu með ykkur hér þar sem að þetta ráð er það sem kemur mér í gegnum flestar ef ekki allar aðstæður lífsins í dag og kemur mér á fæturna í hvert sinn sem eitthvað hendir sem mér hugnast illa og ég hef litla eða enga stjórn á.

Enda þennan stutta pistil minn á tilvitnun í C.S. Lewis sem er full af visku að mínu mati og er þess verð að hugsa um.

"Hvers vegna gaf Guð þeim þá frjálsan vilja? Vegna þess að frjáls vilji, þó að hann geri hið illa mögulegt, er einnig það eina sem gerir alla þá ást umhyggju og gleði sem vert er að eignast mögulega" C.S. Lewis

Og eins og alltaf ef ykkur vantar aðstoð við lífsins málefni þá er ég einungis einni tímapöntun í burtu.

Þar til næst elskurnar

xoxo

Ykkar Linda

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach, samskiptaráðgjafi, TRM áfallafræði 1 og 2.

[e-mail]

 

 

Ertu einmanna?

Í dag er það þekkt að eitt af okkar aðal samfélagslega meini er einmannaleiki í allskonar myndum og líklega erum við mörg að finna það á eigin skinni í dag hvernig það var að vera einn og einmanna í faraldri þeim sem nú geisar um allan heim.

Þessum pistli er þó ekki ætlað að leysa nema kannski að hluta til einmannaleikann sem fylgir hömlum þeim sem gilda í heiminum í dag heldur er honum ætlað að fjalla almennt um þann faraldur sem fer mjög illa með marga í dag og kannski langar mig að miðla nokkrum lausnum inn í þær aðstæður og eins spurningum sem við getum mátað okkur inní.

Á forsíðu Harvard Business Review lýsti fyrrum yfirlæknirinn Vivek Murthy því yfir að allur heimurinn væri að þjást vegna einmannaleikafaraldurs dagsins í dag. 

í nýlegri skýrslu frá Cigna er einnig lögð áhersla á það hversu víðfeðmur þessi faraldur er.

Í raun finnst mér ekkert skrýtið við þetta þar sem við erum verur sem þurfum á nánd og samskiptum að halda og finnum það líklega aldrei eins vel eins og á þessum Covit tímum sem við lifum nú og í þeirri breyttu heimsmynd sem er að myndast. Við erum yfirleitt allt of mikið ein eða erum í samskiptum sem eru að mestu vinnutengd og skortir nánd.

Fullorðið fólk, unglingar og börn eru einmanna sem aldrei fyrr. Fjölskyldumynstrin hafa einnig breyst mjög mikið á stuttum tíma. Foreldrarnir búa ekki heima hjá börnum sínum eftir að þeirra starfsævi lýkur eins og áður var (enda yfirleitt um marga foreldra að ræða í dag) og börnin og unglingarnir koma yfirleitt ekki heim að loknum skóla í nýbakaða súkkulaðitertu eða brauð með osti og sultu eins og áður var. Í þá daga komu vinirnir stundum með heim úr skólanum í drekkutíma og leik. Það var yfirleitt einhver heima til að taka á móti okkur og ef ekki þá var stutt í að hann kæmi heim. Þessi mynd er mjög breytt frá því sem ég átti að venjast í mínum uppvexti og er nú ekki langt síðan að ég var yngri en ég er í dag :) 

Í könnun frá UCLA sem var lögð fyrir töluverðan fjölda bandaríkjamanna kom fram að liðlega helmingur þátttakenda var fyrir ofan viðmiðunarmörk þau sem sett voru á heilbrigð tengsl, og því miður var var meirihluti þeirra sem mældust svona ofarlega á skalanum fæddir á tímabilinu 1997 til 2012. Sláandi niðurstöður og ættu að segja okkur að við erum að gera eitthvað sem er ekki til heilla og ættum að leiðrétta stefnuna sem fyrst.

Við erum margskilin og misskilin, margar mömmur og pabbar, afar og ömmur, búum ein og höfum ekki stuðning þorpsins (hjarðarinnar) sem ég hef lagt mikla áherslu á að tala um í pistlum mínum.

Við sjáum núna á þessum alvarlega Covit tíma (þó að við höfum hingað til sloppið bærilega þar) hversu miklu máli það skiptir að við stöndum saman og hugum að hag samlanda okkar og fjölskyldustunda og ættum að innleiða þá stefnu að þessu loknu, bæði úti í samfélaginu og eins í einkalífinu.

Það skiptir miklu máli þegar þú býrð einn að fá símtöl, matarboð, falleg orð, samskipti á netinu og umhugsun þegar tímarnir eru ekki svo góðir eða þegar veikindi steðja að svo að fátt eitt sé nefnt, og öll viljum við að við séum einhverjum kær og að við séum í huga þeirra sem skipta okkur máli. Flest getum við gert betur þarna.

Að vera Palli einn í heiminum er líklega aumasta hlutskipti okkar hjarðdýranna að ég tali nú ekki um þá sem eru félagslyndir og eiga erfitt með að vera ekki í samskiptum við fólk.

Í dag er mikið talað um að við þurfum að leita inn á við en ekki út á við og það er margt til í því þegar við horfum á streituna sem er í þjóðfélagi okkar. Að þurfa að vera sífellt að uppfylla kröfur tekur okkur alltaf frá því sem skiptir mestu máli. Það endar einnig yfirleitt með því að við hættum að þekkja okkur sjálf og endum í kulnun. Þannig að auðvitað höfum við gott af því að hugleiða og dvelja í anda okkar og einveru um stund en það má þó öllu ofgera.

Við erum andlegar samskiptaverur og það sem meira er, við erum öll tengd hvort öðru á einhvern hátt sem við eigum oft erfitt með að skilgreina. Við þurfum á hverju öðru að halda þó að við þurfum auðvitað að dvelja í einveru stundum.

Það hefur verið talað niður að við höfum þörf fyrir nánd við aðrar manneskjur og tel ég að það sé einfaldlega vegna þess að við erum stundum eins og strúturinn. Við stingum bara höfðinu í sandinn og finnum mjög smart lausnir við ómögulegum aðstæðum og látum eins og allt sé í fínu lagi. Er það ekki svipað og gert var í sögunni um nýju fötin keisarans.

Lausnin sem við fundum og fannst við mjög töff að hafa komið með gagnvart þessari mannlegu þörf á félagsskap var að gera það að skammaryrði þegar einhver segist vera einmanna og að hann þurfi á öðrum að halda. Og þegar fólk viðurkennir að vilja nánd við aðrar mannverur þá ætlar allt um koll að keyra. Þegar við semsagt viðurkennum þá staðreynd og opnum okkur er reynt að segja okkur að við séum einfaldlega ekki nægjanlega andleg og ekki í tengingu við okkar æðra sjálf eða ekki í jafnvægi.

Því fer hinsvegar fjarri, við erum einmitt í tengingu við þarfir okkar þegar við viðurkennum skort okkar á samskiptum og nánd. Við erum hjarðdýr og þau ferðast um í hópum en ekki ein samkvæmt þeirri skilgreiningu sem ég lærði a.m.k í skóla og þurfum þar af leiðandi þessi samskipti jafnt og við þörfnumst matar og húsaskjóls ásamt því að fá að vera ein stundum.

Ég ætla að gefa ykkur smá hugmynd um hvaða spurningar voru notaðar í könnuninni sem ég talaði um hér að ofan og vona að þú þurfir ekki að setja tékk við neinni þeirra og að þú sért í góðum málum þegar kemur að því að tengslum. En hér eru punktar:

• Mig skortir félagsskap.
• Það er enginn sem ég get snúið mér til.
• Mér líður eins og ég sé ein/n.
• Ég er ekki lengur í nánd við aðrar mannverur.
• Ég á ekki samleið með öðrum hvað varðar áhugasvið mín og get ekki deilt hugmyndum mínum með öðrum.
• Mér finnst ég verða útundan.
• Félagsleg sambönd mín eru yfirborðsleg.
• Enginn þekkir mig virkilega vel.
• Mér finnst ég vera einangraður frá öðrum.
• Ég er óánægður með að vera svona til baka í samskiptum.
• Ég er einmanna þrátt fyrir að vera í kringum fólk vegna þess að mér finnst það vera í kringum mig en ekki með mér.

Þetta eru aðeins dæmi úr þessari könnun en geta þó gefið þér hugmynd um stöðu þína. Og ef þú kannast við atriðin sem nefnd eru þá væri ráð að leita aðstoðar við að breyta stöðunni.

En þá að leiðum til að sigrast á einmannaleikanum:

• Hugsanir okkar leiða okkur stundum í ógöngur og verða til þess að við fáum svona rörasýn á aðstæður okkar og það á við þegar við upplifum okkur mjög einmanna. Við ættum hinsvegar að gera allt til að velja hugsanir sem þjóna okkur og finna lausnir á vandamálunum. Ein leiðin sem við getum notað er að ákveða að finna 6 atriði sem gætu breytt félagslegri stöðu þinni til hins betra.
• Hafðu samband við aðila sem þú telur að hafi sömu áhugamál og þú og bjóddu þeim að taka þátt í klúbbi með þér. T.d bókaklúbbi, kampavínsklúbbi, matarklúbbi, prjónaklúbbi, eða hvað sem þér dettur í hug. Í dag er meira að segja hægt að hafa þetta allt á netinu!.
• Það er hægt að hella sér út í golfið eða fara þar sem það fólk er sem okkur langar að kynnast.
• Að fara á námskeið er líka hægt að gera og kynnast nýju fólki þar.
• En svo kemur að aðal vandamálinu en það er að láta ekki þau samskipti sem þú myndar deyja út vegna þess að þú vilt ekki vera að ónáða fólk eða gefur þér einfaldlega ekki tíma til að sinna tengslum. En ég get sagt þér smá leyndarmál - svona venjulega vill fólk láta trufla sig og er þakklátt fyrir að það sé munað eftir þeim! 
• Finndu þér stað þar sem þar sem þú getur gefið af þér - það er ekkert betra í einmannaleikanum en að gefa öðrum kærleika, samkennd, vináttu og virðingu.
• Það sem þú getur svo gert fyrir þig og bara fyrir þig er að fara á kaffihús og skoða mannlífið, fara út að borða á flottum veitingastað og borða það sem þig langar í. Lesa góða bók, elda góðan mat og kaupa þér gott vín með matnum, fara í nudd og annað dekur eða leggjast í góða seríu á Netflix með popp og kók á kantinum.
• Hvað sem þú gerir til að minnka einmannaleikann láttu það vera eitthvað sem gefur þér gleði og hamingju.
• Að lokum ætla ég að gefa ykkur gott ráð sem einn vinur minn kenndi mér en það er að bjóða manneskju sem þig langar að kynnast í hádegismat og bjóða svo nýrri áhugaverðri manneskju alla mánuði ársins þannig að eftir árið verðir þú búinn að kynnast 12 nýjum manneskjum og jafnvel eignast vini fyrir lífstíð, ekki slæmt það.

En þegar allt kemur til alls þá er því miður einmannaleikinn oft valinn af okkur sjálfum og framtaksleysi og ótti okkar við að nálgast aðra er líklega versti óvinurinn þar ásamt því að samkennd og kærleikur hefur kólnað ískyggilega hratt á þessum glansmyndatímum. 

Ég hvet okkur til að stíga inn í óttann og segja þessu framkvæmdaleysi okkar stríð á hendur og gefumst ekki upp þó að allt gangi ekki alveg upp hjá okkur í fyrstu tilraun - gerum bara fleiri og fleiri tilraunir og það er bara ekkert víst að þær klikki allar saman!

Þar til næst dýrmætu þið, -

(og ef þið haldið að þið getið nýtt mína aðstoð við að leysa úr lífsins verkefnum þá er ég eins og alltaf bara einni tímapöntun í burtu).

xoxo

Ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Leiðtogamarkþjálfi/Samskiptaráðgjafi/TRM áfallafræði 1 og 2.

[e-mail]

 

Ástin og þakklætið eru lyklarnir að kraftaverkum lífsins

Að undanf0rnu hef ég verið að endurlesa og hlusta á það sem vekur gleðina í brjósti mínu og hefur reynst mér best við að koma mér á stað möguleikavíddarinnar kærleikans og gleðinnar, og mig langar að deila með ykkur í dag því sem hefur reynst mér vel til þess. 

Við lifum á afar skrítnum tímum og margt sem gengur á í veröldinni og stundum líður okkur ekkert allt of vel með það en ég tel að það séu mörg falin tækifæri í þessari stöðu engu að síður.

Við höfum frá því í febrúar verið að eiga við áður óþekktan vágest sem líklega mun hafa áhrif á efnahag okkar og samfélag til lengri tíma bæði til góðs og ills.

Þrátt fyrir það getum við átt góða og gefandi tíma og í raun nýtt þetta tækifæri til að leyfa mýkri og fallegri hliðum okkar að blómstra samfélagi okkar til góðs. Vonandi tökum við upp umhyggjusamari daglegri framkomu og skiptum henni út fyrir þá hörku sem einkennt hefur þann veraldarheim sem við höfum byggt hingað til og hefur tekið svo mikið frá okkur af því besta sem lífið getur gefið að mínu mati.

En mér til mikillar gleði hef ég heyrt fólk tala um að það ætli að slaka meira á og njóta betur þess sem lífið hefur að gefa í framtíðinni og það er skref í rétta átt. Annað skref í þá átt hefur mér fundist hversu fallegt hjartalag við eigum til náunga okkar á erfiðum tímum og það gladdi hjarta mitt að sjá að við höfum ekki glatað þeim fallega þjóðlega eiginleika.

Gerum það að rútínu og lífsstíl okkar að láta umhyggjuna og kærleikann tala, ekki bara þegar erfiðleikar steðja að, heldur einnig þegar góðir tímar eru - því að það er fullt af fólki sem hefur það ekki svo gott sama hvernig árar í þjóðfélaginu.

En hér koma þau atriði sem hafa reynst mér vel á leið minni og kippa mér til baka á góða staðinn minn:

• Í fyrsta lagi þarf alltaf kærleika og ást til að færa okkur það sem við þráum innst í okkar hjarta. Með því að gefa kærleikanum rými í hugsun, tilfinningum og framkvæmdum okkar og með því að opna fyrir flæði alheimsins geta kraftaverkin svo sannarlega látið sjá sig. Með kærleikanum breytum við orkunni okkar og verðum færari um að taka við því fallega sem lífið hefur upp á að bjóða og eins verðum við færari um að gefa. Með kærleikanum fylgir hamingjan óhjákvæmilega, því að ef við fyllum brjóst okkar af ást til lífsins og okkar sjálfra og dreifum síðan til þeirra sem settir eru í veg okkar fyllum við okkur af hamingjutilfinningunni, og ef við sjáum svo það fallega við allt sem er í þessum heimi eykst hamingja okkar enn meira. Þetta er mjög svo einfalt. Við þurfum ekki að leita lengra en til okkar sjálfra til að finna hamingjuna þó svo að sannarlega auki góð samskipti á hana ef hjartað er barmafullt af kærleika fyrir.

 

• Í öðru lagi er það þakklætið sem styður við hamingju okkar og er vel þess virði að iðka. Þakklætið sprettur svo sannarlega frá ástinni eða kærleikanum og ástin vex með þakklætinu, þetta tvennt verður varla aðskilið. Að þakka fyrir það sem nú þegar er í lífi okkar geymir leyndardóm og lögmál flæðis. Að þakka fyrir líkamann og hans störf í okkar þágu er eitthvað sem gott er að byrja daginn á og eins ættum við að vera dugleg við að sjá það sem við höfum nú þegar í lífi okkar og þakka fyrir það. Að þakka fyrir þá vináttu og ást sem við upplifum í og með hverri manneskju sem við hittum er uppspretta gleðinnar og alls hins góða sem hún gefur. Að gleðjast vegna alls þess smáa sem er kannski ekki svo smátt þegar allt kemur til alls er einnig ótrúlega gefandi. Okkur hér á Íslandi finnast sjálfsögð mannréttindi að hafa húsnæði,rennandi vatn, fjármuni, störf og klæði en það er svo sannarlega skortur á öllu þessu víða um heim. Svo þökkum fyrir að vera forréttindafólk á svo margan hátt.

 

• í þriðja lagi ættum við að láta okkur líða vel og leyfa engu að koma í veg fyrir það. Þegar við elskum og lifum í þakklæti gefur það ekki rými fyrir illt tal um náungann og við leyfum ekki neikvæðni að ríkja lengi í senn í lífi okkar. Við getum ekki verið í umhverfi þar sem ljót framkoma og meiðandi orð fá að dvelja vegna þess að það fer gegn okkar ástríka hugarfari og líðan. Stundum er jafnvel spurning um að við gefum okkur og þeim sem í neikvæðninni dvelja frí frá okkur því að sú orka gagnast hvorki okkur né þeim. Við getum ekki leyft þeim sem vilja meiða okkur að slökkva ljós okkar kærleika og hamingju og það er alls ekki gott fyrir þá að fá að ala á sinni meiðandi framkomu.

 

• Í fjórða lagi vertu glaður og leiktu þér. Lífið er stutt og okkur er ætlað að njóta veru okkar hér í stað þess að lifa í alvarleika og ofurábyrgð á gangi heimsins.    Gefðu sjálfum þér þá gleði að senda ást til allra sem verða á vegi þínum sama hvort það er í verslunum veitingastöðum eða bara þeim sem þú mætir á vegi þínum. Allt slíkt gefur okkur sjálfum gleði þess sem veit að hann gefur án þess að af því sé vitað. Gefum af fjármunum okkar til þeirra sem við mætum og sjáum að þurfa smá aðstoð þó að það séu ekki stórar upphæðir. Allt þetta fyllir okkur hamingjuorku. Að skapa gleðistundir með ættingjum og vinum er í mínum huga eitt það besta sem ég veit fyrir mig til að kveikja gleði mína, og þegar ég fer í göngutúr finnst mér gott að taka eftir öllu því fagra í náttúrunni og skoða hvernig hún starfar í fullkominni einingu sem ég vildi svo gjarnan geta séð okkur mannkynið gera einnig. Að gefa bros, uppbyggjandi orð og hvatningu af kærleika getur breytt deginum hjá þeim sem það þiggja og gefur þér gleði þess sem veit og gerir sér grein fyrir að við erum öll saman í þessum heimi og getum gefið þeirri tengingu ástríka merkingu. 

 

• Í fimmta lagi elskaðu þig af öllu hjarta og bjóddu þér bara uppá það besta sem lífið getur gefið að þínu mati. Sæktu það síðan með því að taka þau skref sem þú þarft til þess. Kynntu þér allt það sem getur fært þig nær tilgangi þínum jafnvægi og friði. Hugleiddu dag hvern hvort þú lifir í kærleika (ljósi) eða gagnstæðri tilfinningu (myrkri) og leiðréttu kompásinn jafnóðum yfir í kærleiksríkari tilvist ef þú kemst að því að þú ert að festast á myrku hliðinni.  Allur skortur sprettur frá okkar innra sjálfstali og viðhorfum svo búum frekar við ríkidæmi ljóssins innra með okkur og breytum heiminum og hans neikvæðni einn dag í einu, einni manneskju í einu og byrjum á okkur sjálfum.

Sendi ykkur ást og umhyggju ásamt nokkrum rafrænum faðmlögum og óska ykkur kærleiksríks hugarfars ykkur til heilla og langar að benda ykkur á umhyggjuherferð sem er mér kær og nefnist #kind20 á facebook þar sem við fáum tækifæri á því að taka þátt í að dreifa umhyggju með öllum heiminum.

Og eins og ætíð er ég einni tímapöntun í burtu frá ykkur ef þið teljið að ég geti aðstoðað ykkur á ykkar lífsins leið.

Þar til næst xoxo

Ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Lifecoach/Samskiptaráðgjafi/TRM áfallafræði 1 og 2.

[e-mail] 

 

Persónur og leikendur

Í ævintýrunum er það þannig að fólk er ýmist gott eða vont, annað hvort mjög traust eða undirförult, umhyggjusamt eða eigingjarnt og kannski er það einnig þannig í lífinu sjálfu.

Ég er líklega eins og Rauðhetta litla sem treysti allt og öllum þar til annað kemur í ljós en þannig vill ég líka hafa það. Ég hef séð fleiri samskipti brotna vegna vantrausts en trausts og hvatningin sem felst í traustinu er einnig það sem ég vil gefa mannkyninu. Og það er mitt karma sem ég skapa með þeim hætti, aðrir sjá um að skapa sitt.

En aftur að ævintýrunum. 

Í ævintýrunum eru persónurnar ýmist litlir ljósberar sem telja sig ekki vera þess megnugir að framkvæma hetjudáðirnar en vaxa þó inni í aðstæðunum og sigrast á hindrunum og standa uppi sem hetjur, svo eru riddararnir sem ryðjast fram til bjargar heiminum og ég er svo stálheppin að ég þekki báðar þessara persónugerða.

Í dag eru það ljósberarnir eða heilbrigðisstarfsmennirnir sem hafa heldur betur vaxið í aðstæðunum og eru í dag aðal hetjurnar okkar. Svo koma næstir allir þeir sem vilja sýna kærleika sinn með aðstoð sinni við náungann með því að aðstoða við innkaup, skemmtun, vellíðan og fleira. Og að lokum eru það riddararnir á fákum sínum sem vilja bjarga heiminum með sínum réttlætis og góðmennskusverðum sem fá til fylgdar við sig heilan her af þeim sem heillast af hugsjónum þeirra og hugrekki.

Hversu dásamlegt er það að þekkja allar þessar gerðir manna og sem betur fer höfum við séð að þeir eru fleiri sem hafa þetta fallega hjartalag en við þorðum að vona í þessum allsnægtaheimi merkjavörunnar og egósins.

En hvernig getum við svo orðið þessar hetjur ævintýranna? 

Jú ég held að við höfum gott af því að skoða þá möguleika sem felast í dyggðum eins og flest ævintýri heimsins byggjast á. Dyggðum sem í raun detta aldrei úr tísku eða finna amk alltaf sinn farveg til baka inn í siðmenningu okkar vegna þess að okkur líður einfaldlega best þegar við ástundum þær.

Skoðum þessar dyggðir aðeins og mátum okkur inn í þær. Skoðum hvort að við gætum hugsanlega bætt okkur með einhverjum hætti og gert líf okkar fyllra og í leiðinni skapað fegurð fyrir okkar nánustu og umhverfi okkar.

 

1. Viska - að leita sér þekkingar á lífinu sjálfu og að geta sýnt skilning og sleppt fordómum og kreddum af ýmsum toga. Að elska fólk einfaldlega vegna þess að það tilheyrir mannkyninu.
2. Hófstilling - að stilla öllu í hóf og feta þannig milliveginn sem leyfir engu að ná tökum á okkur hvort sem er í mat, drykk eða öðru sem veldur skaða í lífi okkar.
3. Hreysti (hugrekki) Að standa fyrir því sem við teljum rétt, að sækja það góða þrátt fyrir að það sé ekki vænlegt til vinsælda og sækja fram til betri heims.
4. Réttlæti - Að gefa öllum færi á því að fá réttláta framkomu og að vilja réttlæti fyrir alla íbúa jarðarinnar og kannski fyrir jörðina sjálfa. Að dæma rétta dóma í stað þess að hlusta á múgæsinginn.
5. Trú - Að trúa á það æðsta í sjálfum sér og í alheimi og að trúa því að við getum sótt fram og að lífið hafi einnig verið búið til fyrir okkur. Og einnig að trúa því að við höfum rétt á því að biðja um og fá það fallega inn í líf okkar.
6. Von - Að halda í vonina í gegnum alla dimmu dalina og að gefast aldrei upp því að það að ganga um með vonina í hjartanu mun alltaf skila sér að lokum.
7. Kærleikur - Kærleikurinn er æðstur og hann er misjafn að eðli, en er þó alltaf velviljaður og treystir ásamt því að vinna viljandi engum mein. Kærleikurinn er æðstur dyggðanna.
8. hreinskilni- er ómetanlegur eiginleiki í vinskap og samskiptum almennt ef hún er byggð á kærleika og velvilja til þeirra sem hreinskilni þína fá.
9. dugnaður - að starfa af einurð og að gefa af sjálfum sér krafta sína og tíma til þjóðfélagsins okkar er það sem skapar grunn að góðu og velmegandi þjóðfélagi og stolti hvers manns, og eins og pabbi minn sagði alltaf "latur maður lítið kaup" en það voru einkunnarorð nokkuð margra af hans kynslóð. Kynslóð sem kom okkur á þann velmegunarstað sem Ísland er í dag og það var dugnaðurinn og ósérhlífnin sem það skapaði.
10. heilsa - að hugsa um heilsu sína líkamlega, andlega og sálarlega er nauðsynlegt fyrir gott og heilbrigt líf og aldrei of mikið gert af því að borða rétt, hugsa rétt, hreyfa sig, vera í núinu, fara í hugleiðslu og tengjast móður jörðu úti í náttúrunni og Guði sínum og tengslunum við hann. 
11. heiðarleika - Mætti okkur öllum auðnast að geta sýnt heiðarleika í öllum okkar athöfnum og losna þannig við sektarkenndina sem kremur sál okkar ásamt því að við finnum að óheiðarleikinn minnkar okkur um nokkur númer. Sannleikurinn er sagna bestur, ekki bara stundum heldur alltaf!
12. jákvæðni- Að sjálfsögðu eru allar tilfinningar leyfilegar, en jákvæðnin hefur áhrif a´boðefnin okkar og gefur okkur kjark og styrk inn í daglegu lífi okkar og bætir öll samskipti. Jákvæð persóna gefur ljós til annarra.
13. traust - Að treysta lífinu og fólkinu í kringum okkur er að mínu mati kostur þó að það geti snúist stundum upp í andhverfu sína, en treystum lífinu fyrir okkur. Við erum þar sem við erum vegna þess að því var treystandi fyrir því að sjá okkur farborða, annars værum við líklega ekki hér - ekki satt?
14. vináttu/fjölskyldu - Að sinna vináttunni og fjölskyldu sinni er það hlutverk sem ætti aldrei að vera í seinni sætum hjá okkur heldur í forgangi því að hvað væri lífið án vina eða fjölskyldunnar. Svo gerum okkar besta til að sinna þessum tengslum af alúð því að það munu koma tímar í þínu lífi þar sem þú vilt gleðjast með þeim sem þér þykir vænt um og það munu einnig koma tímar þar sem þú þarft á stuðningi þeirra að halda í lífi og starfi og þeir sem þú hefur sinnt munu þá verða þar.

Svo núna erum við búin að skoða nokkrar dyggðir sem flest ef ekki öll ævintýri heimsins fjalla um og núna höfum við tækifæri á því að búa til okkar eigið ævintýri, svo hvaða persóna vilt þú verða og hvað þarftu að gera/breyta til að ná þangað?

Eins og alltaf er ég bara einni tímapöntun í burtu ef þú þarft mína aðstoð á leið þinni en þar til næst elskurnar mínar.

xoxo

Ykkar Linda

Linda Baldvinsdóttir

Markþjálfi/Samskiptaráðgjafi/TRM áfallafræði 1 og 2.

[e-mail]

 

 

 

 

 

 

 

Að vaxa til ástar

Góður vinur minn í London sagði við mig um daginn þegar við vorum að tala um lífsins málefni "Why dont we rise in love instead of falling in love" eða í lauslegri þýðingu: "hvers vegna vöxum við ekki upp til ástar í stað þess að falla fyrir henni" og mér fannst þessi setning mjög áhugaverð og hún fékk mig til að hugsa dýpra um okkar skilgreiningar á samböndum.

Já hvernig stendur á því að þau orð sem við notum varðandi ástina eru frelsisskerðandi í stað þess að innihalda vöxt?

Við tölum svo oft um að verða ástfangin og um það að falla fyrir einhverjum, en ef við skoðum þau hugtök nánar þá eru þau full af vanmætti og undirgefni. Að falla er að fara niður í hálfgerðan vanmátt og kannski að bugta sig og beygja til að falla hinum aðilanum í geð með einhverjum hætti og veikja sig. Að verða ástfanginn er einnig í raun neikvæð merking eða það að vera fangaður sem er allt annað en fallegt þar sem það tekur frá manni frelsið. Þó má kannski sjá eitthvað gott við þetta eins og allt, t.d það að í þessu ástandi eins og við skilgreinum það förum að taka meira tillit til annarrar manneskju en okkar sjálfra og ekki held ég að það veiti af því svosem, en samt ekki gott að fara í vanmátt og að gefa eftir of mikið eftir af sínu eigin frelsi .

En ef við skoðum þetta svo enn betur þá hljótum við að sjá að mörg ástarsambönd dagsins í dag uppfylla þetta frelsisleysi eða föngun og eins undirgefnina og meðvirknina sem felst í því að gefa sjálfan sig eftir og verða að þeirri manneskju sem hinn aðilinn vill að þú sért í stað þess að standa í þínum eigin mætti og að mæta hinum aðilanum á jafningjagrunni sem ég tel að þurfi til að byggja sterkan grunn.

Rómantískar ástarsögur sem fylla huga okkar á unglingsárunum fjalla einmitt oft um fjarlæga fráhrindandi karlmenn sem ná að fanga ástir góðhjartaðrar ungrar konu sem þó stundum gerir uppreisn gegn afskiptaleysi mannsins og þá fjarlægir hann sig. Kemur síðan til baka tvíefldur vegna þess að gyðjan náði að fanga hann aftur til sín með góðmennsku sinni og því að hann gat ekki gleymt henni. Ég er alveg viss um að nú hlæja nokkrir aðdáendur Rauðu ástarsagnanna. :) 

Hvernig myndast annars sambönd dagsins í dag svona venjulega og er það eitthvað sem fellur okkur í geð svona í raun?

Er það ekki svolítið þannig að við förum á Tinder eða næsta bar, sjáum þar álitlegt viðhengi og hendum svo þessum sem lúkka ekki nægjanlega vel, förum kannski á eitt kaffideit eða happy hour og ákveðum á einni klukkustund hvort að aðilinn henti okkur eða ekki?

Við erum instant kynslóð sem viljum að allt gangi upp einn tveir og þrír og þar á meðal ástarsamböndin okkar sem eiga að ganga snurðulaust og vera bara smart. Enginn tími fyrir að kynnast vel eða að leyfa sér að vaxa með annarri mannveru þar til að kviknað hefur á kærleikstilfinningunni sem tekur síðan sambandið frá þeim stað í átt til vaxtar og grósku.

Það er þó það sem ég tel heillavænlegast til árangurs, eða það að huga að kynnum með sama hætti og ef við værum að koma litlum blómaafleggjara til lífs. Þegar búið er að velja afleggjara sem er vænlegur þá þarf að sýna þolinmæði og leyfa honum að spíra í rólegheitunum. Þegar það ferli hefur svo átt sér stað er þessum litla græðlingi komið fyrir í nælingaríkri moldu og síðan er vökvað reglulega. Ef vel tekst til þá verður þessi litli afleggjari að stærðarinnar plöntu sem mun gleðja hjarta okkar en allt tekur þetta þó sinn tíma.

Þessi blómauppskrift held ég að sé vænleg til eftirbreytni þegar við erum í makaleitinni. Að leyfa sér að vaxa til ástar með því að sjá fyrst hvort að þetta samband sé vænlegt til velsældar og hvort að virðingin og vináttan haldist í hendur ásamt dassi af nánd og sameiginlegum lífsviðhorfum er byrjunin.  Næsta skref væri síðan að hlúa vel að hvort öðru, lyfta upp og hvetja og sjá hvort að ástin fari ekki að skjóta föstum rótum í þeim jarðvegi. Afraksturinn fer svo eftir því hversu dugleg við erum að næra og vökva sambandið þar til við erum orðin að þéttum runna, rótvöxnum og sterkum. 

Mín uppskrift að þeirri næringu sem ég tel að þurfi til að byggja upp traust og blómlegt samband er traust, vinátta, tryggð, skuldbinding, virðing, hvatning, gleði og húmor, sameiginleg lífsgildi og auðvitað fullt af nánd og tilfinningum sem fá að vaxa í skjóli og umhyggju. 

Gefum okkur tíma og notum innsæið okkar þegar kemur að ástinni og hættum kannski að verða fangin nú eða að falla fyrir henni.

Vöxum frekar upp til ástar og nærum ástina í þolinmæði og í þeirri fullvissu að það sem á að verða mun verða, og ef að grunnurinn er réttur þá er allt mögulegt og kraftaverkin geta gerst.

Munum bara að kærleikurinn þarfnast tíma og alúðar.

Þar til næst elskurnar, heilsa, friður og ást til ykkar - og ef þið þurfið á mér að halda þá er ég eins og ætíð aðeins einni tímapöntun í burtu.

xoxo

Ykkar Linda

 

Linda Baldvinsdóttir

Markþjálfi/Samskiptaráðgjafi/TRM 1 og 2.

linda@manngildi.s